Wees onzichtbaar!

Deze roman blijft boeien. Een hartverscheurend verhaal over een jongen die opgroeit in de Bijlmer. Het gezin bestaat uit vader, moeder, zus en Mentin zelf. Het verhaal gaat over zijn schooljaren op de basisschool, het VWO en een laatste stukje universiteit. Met name de relatie met zijn vader en de jaren op het VWO maken dat hij zich onzichtbaar maakt om te overleven. De verhoudingen binnen het gezin zijn duidelijk uitgewerkt. Vader is de baas, hij heeft geen baan, is communist en slijt zijn tijd met lezen, gokken, drinken en tijd doorbrengen bij zijn communistische vereniging. De moeder heeft aanvankelijk een ondergeschikte positie, zij zorgt voor de kinderen, bij haar moet hij bijvoorbeeld vragen of hij met een vriendje en zijn vader een tennisracket mag gaan kopen. Zij doet het huishouden en krijgt huishoudgeld van vader, als dat er is. Mentin en zijn zus leren escalaties binnen het gezin te omzeilen. "Ik haalde opgelucht adem en wachtte op het moment dat we weer een gemeenschappelijk standpunt in konden nemen over iets, al was het maar over de kleur van het jasje van Gijs Wanders (nieuwslezer op tv)". Maar gaandeweg wordt dit steeds moeilijker. Hij is vroegwijs, leert op jonge leeftijd al hoe de relatie tussen zijn ouders in elkaar steekt, ziet zijn vader regelmatig zijn moeder slaan en moet zelf ook regelmatig vluchten voor zijn vaders geweld. Vader verlaat het gezin ook voor een aantal maanden. Dit geeft veel rust in het gezin. De moeder emancipeert door deze situatie beetje bij beetje. Ze leert beter Nederlands en krijgt een baan en later een betere baan en promotie. Dit brengt ook verbetering in hun financiële situatie. Maar vader komt door geldgebrek weer terug en neemt alsof er niets gebeurt is zijn plek binnen het gezin weer in.
Mentin wordt als hij door toedoen van zijn ouders, op het VWO wordt toegelaten door bijna zijn hele klas gepest. Hij voelt zich niet gewaardeerd door zijn vader, die hem niet ziet staan. Alleen het lezen heeft hij met zijn vader gemeen. Zijn oom zei zelfs dat hij duidelijk een kind van zijn moeder is en daarop fantaseert hij even dat hij dan misschien van een andere vader zou kunnen zijn.... In die periode kan hij zelfs het woord Baba (vader) niet meer uitspreken en vervangt het door het Nederlandse "pa". Een regelmatig terugkerende situatie : "De klap van 't pakje Marlboro en de aansteker als zijn vader die op de salontafel gooit, voelt als een zweepslag".
Hij is slecht in wiskunde en dit beperkt hem zijn hele VWO-tijd lang. Zo erg zelfs dat ook de vakken waarin hij goed is daar van tijd tot tijd onder lijden. Voorlezen, waar hij op de basisschool in uitblonk durft hij niet meer. Als hij op het laatst Kaya, een nieuwe klasgenoot, leert kennen gaat het beter. Als ze beide in het laatste jaar zitten stelt Kaya voor om een wereldreis te maken. " Het enige waar ik aan dacht, was , zoals altijd, overleven". Hij gaat wel in de supermarkt werken om geld te sparen voor de reis. Dit doet hem goed, hij leert hier veel en heeft het naar zijn zin. Na het behalen van het VWO diploma besluit hij echter toch niet met Kaya mee te gaan. Het zorgt ook voor een ommekeer in zijn relatie met zijn vader, die eindelijk trots is op zijn zoon. Hij gaat naar de universiteit, ontmoet Kaya nog wel een keer, heeft relaties met meisjes en gaat zelfs voor een stage naar New York!
Dit boek heeft korte hoofdstukken, leest makkelijk met weinig moeilijke woorden en goed lopende zinnen, is boeiend geschreven.