een zeer ontroerend prentenboek

Racha ligt in bed. Ze klemt haar pop dicht tegen zich aan. Ze kan niet slapen, want ze hoort haar mama huilen en haar papa praten.
Maar zelf wil ze niet huilen. Ook niet wanneer ze denkt aan de kleinste kamer, waarin de grootste schat ligt.
Dan op een dag komen er plotseling drie mannen met geweren hun huis binnenvallen. Ze duwen hun geweer tegen papa’s borst en roepen: “Waar zijn die honden?” Papa schudt zijn hoofd en zegt dat er niemand is. Maar de mannen geloven hem niet en halen het hele huis overhoop. Ook gaan ze de kleine kamer in. De kamer die nu helemaal leeg is…

De maan is overal vertelt het verhaal van Racha, een jong meisje. In het land waarin ze woont, is het niet veilig. Er vallen regelmatig bommen. Ook in de straat waar het huis van Racha staat. Haar zusje Selima komt hierbij om het leven.
Soldaten vallen regelmatig huizen binnen op zoek naar rebellen. Dit gebeurt zeer hardhandig en de vader van Racha krijgt bijvoorbeeld een geweer op zich gericht en hij wordt op zijn hoofd geslagen met een geweer.
Het is totaal niet veilig meer! Daarom besluiten de ouders van Racha om naar Europa te vluchten. Een reis die ook zeker niet zonder gevaren ondernomen kan worden.

Kolet Janssen en Fatinha Ramis hebben met De maan is overal een zeer ontroerend prentenboek gemaakt.
Het verhaal is klein maar krachtig. Jong en oud zullen geraakt worden door het verhaal van het vluchtelingengezin. Omdat het algemeen is gehouden, kun je je heel goed voorstellen uit wat voor gebied dit gezin moet zijn gevlucht en wat voor een reis ze hebben moeten afleggen om in het veilige Europa aan te komen.
Zo zijn ook de illustraties gemaakt. Niemand heeft een echt gezicht, toch kun je in iedere afbeelding het gezicht zien.

Ik vond het erg mooi en aangrijpend en helaas ook helemaal passen bij de ellende die vluchtelingen dezer dagen mee hebben gemaakt.

Wat vonden de kinderen ervan?
Annechien (3,5), wat vond je van dit boek? “Zielig…heel zielig vond ik het.
Omdat haar zus dood ging. En dat ze weg moesten. En de stoute mannen vond ik niet leuk.
Maar de maan is wel mooi, omdat hij overal met ze mee ging reizen! En dat ze haar vriendinnetje weer tegenkwam op school.”

Het feit dat ze zoveel details wist te vertellen, geeft goed weer hoeveel indruk het op haar gemaakt moet hebben.

Robbert (12): “Het boek geeft goed weer wat vluchtelingen allemaal hebben meegemaakt.”
Volgende week is het 4 en 5 mei. Vind je dat dit boek past bij het thema oorlog?
“Ja, want er is helaas nog steeds oorlog in de wereld. En veel mensen moeten vluchten voor oorlog en geweld.”
En wat vond je van de reis met de boot die ze moesten ondernemen? “Erg. De bootjes zitten vaak vol met mensen en slaan regelmatig om en hierbij verdrinken heel veel mensen. Gelukkig heb ik zelf nooit zoveel ellende hoeven mee te maken.”

Wij waarderen dit boek op 5 sterren.