Lezersrecensie
Blauwe maandag
Jolien Dekeersmaeker 6H
Blauwe maandag: recensie
Stel je voor, je droomt over een kind dat een paar dagen later voorgoed verdwijnt. Dit overkomt Alan, de patiënt van psychoanalytica, Frieda Klein. In ‘Blauwe maandag’ gaan we samen op onderzoek uit en komen we van alles te weten.
Het boek is geschreven door Nicci French, het wereldberoemde schrijversduo. De naam is het pseudoniem voor Nicci Gerrard en Sean French en beide zijn ze gekend voor hun psychologische thrillers. In ons land zijn er al meer dan zes miljoen boeken van hen verkocht, waaronder ‘Blauwe maandag’, dat erg populair was toen het net in de winkels lag.
‘Blauwe maandag’ is het eerste boek van een acht-delige reeks over Frida Klein. Ze is een psychoanalytica en woont in Londen. Ze heeft graag alles onder controle, maar tot haar frustratie lukt dat niet altijd. Mensen zijn immers onvoorspelbaar, net als hun dromen.
Wanneer op een dag een patiënt haar over een droom over een vijfjarige kleuter vertelt en ze later die week op het nieuws een verdwijning ziet van een jongen die exact aan de beschrijving voldoet, beginnen de twijfels. Uiteindelijk stapt ze naar de politie en geraakt ze verwikkeld in een serieuze verdwijningszaak.
Frieda Klein woont in Londen, waar ze ’s nachts vaak door de straten wandelt. De mysterieuze sfeer wordt daarmee meteen gezet.
In het eerste hoofdstuk verdwijnt een vijfjarig meisje. De zaak wordt nooit opgelost en belandt als 'cold case' in de archieven. Direct daarop komt Frieda Klein binnenvallen in het verhaal op een van haar nachtelijke omzwervingen en een relatie tot de verdwijning is niet te leggen. Het wordt nog verwarrender als de auteur plots een kinderlokker laat spreken. De belangstelling is gewekt en het verlangen om door te lezen is in gang gezet.
Toch heb ik me aan deze veranderende vertelstandpunten regelmatig gestoord. De vele perspectieven die aan bod kwamen in dit boek, leidden namelijk af van de rode draad in het verhaal. Er werd teveel geschakeld, naar mijn mening. Daarnaast werd bij elk nieuw perspectief niet duidelijk aangegeven over wie er op dat moment juist gesproken werd. Gelukkig wende ik hier aan, waardoor ik later toch nog kon genieten van het sterke verhaal dat Nicci French heeft neergeschreven.
Naar Frieda Klein werd ik nieuwsgierig. Ze is een sterke vrouw, maar tegelijk is ze ook zo gevoelig en breekbaar. Waarom is ze zo? Heeft ze dingen meegemaakt? Waarom laat ze haar vriend van wie ze zielsveel houdt, zonder afscheid vertrekken? Dit personage prikkelde me om de volgende boeken van de reeks te lezen.
Toch had dit ook zijn nadelen. Blauwe maandag is duidelijk het eerste boek van de reeks. Alle hoofdpersonages moesten nog geïntroduceerd worden en dat haalde er voor mij wel de spanning uit. Zo leren we naast de grappige Josef onder andere een veeleisende minnaar, een lievelingsnicht en een aftakelende leermeester kennen. Al deze personages hebben nu een heel kleine rol in dit boek. Waarschijnlijk zullen ze door de boeken heen belangrijker worden, maar voor nu zijn de beschrijvingen te lang en te gedetailleerd.
De schrijfstijl is zeer aangenaam. De zinnen zelf zijn niet speciaal, maar vaak zitten er mooie, treffende beschrijvingen in het verhaal. Zoals bijvoorbeeld van een aantal buurten in Londen. Al zou het op sommige punten beter zijn als er iets aan de verbeelding zou zijn overgelaten, zoals de uitgebreide persoonsbeschrijvingen en het gruwelijk lot van het jongetje.
Het is in de derde persoon geschreven en niet in de ik-vorm, wat het moeilijker maakt om je in te leven. Toch is dit me na enige tijd gelukt en was ik echt in spanning bij het plot.
Frieda vraagt zich af wat voor verhaal het verdwenen jongetje zichzelf verteld heeft om te overleven. Zijn verhaal is beschreven in fragmenten en zijn belevingswereld is heel zintuiglijk, sprookjesachtig en magisch.
Ik vind het ontzettend knap als een volwassen schrijver in staat is in de huid van een getraumatiseerde kleuter te kruipen.
Verrassende plotwendingen en onvoorziene gebeurtenissen houden het boek levendig en spannend. Zo komt er een Oekraïense bouwvakker, Josef, door het plafond van Frieda’s werkplek vallen, aan wie ze het hele verhaal door eigenlijk nog het meeste heeft. Door de humor en de herkenbaarheid die in deze fragmenten zit, blijf je geprikkeld om verder te lezen.
Een goed punt aan het einde is dat niet alles wordt opgelost. Er blijven wat losse draadjes hangen en dat versterkt de geloofwaardigheid. Er blijft wat over voor een volgend deel. Het is dus duidelijk dat deze verhaallijn nog een aantal boeken mee moet, want die losse eindjes maken me inderdaad benieuwd naar het vervolg. Toch moet een boek op zichzelf kunnen staan, ook als het een onderdeel is van een serie. Daar is French toch wel in geslaagd vind ik.
Aanvankelijk had ik spijt van de keuze van mijn boek. Het was te langdradig, te gedetailleerd en ik ben nooit echt fan geweest van psychologische boeken. Maar naarmate het lezen vorderde, was ik echt nieuwsgierig en was ik helemaal mee met de personages. Ik voelde het verhaal ook “versnellen”. De hoeveelheid fragmenten waar bijna constant in werd gepiekerd nam af en werd vervangen door spannende en verrassende gebeurtenissen.
Ik zou dit boek zeker aanraden, maar als je niet echt een lezer bent, geef je beter de voorkeur aan een luchtiger verhaal.
“De serie heeft, kortom, potentie. Ter verdediging kan worden gezegd dat maandag altijd de meest moeizame dag van de week is. Dit blijkt ook het geval voor Nicci French, die de basis heeft gelegd voor een waarschijnlijk veel levendigere en spannendere verdere week.” (L. Langerwerf, 8Weekly, 2011)
Bibliografie
- Anette, (14 juni 2011). Blauwe maandag. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://www.vrouwenthrillers.nl/index.php?page=reactieopisbn&isbn=9789041414649
- E. De Nooijer, (19 december 2013). Blauwe maandag, Nicci French. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://over-boeken.blogspot.be/2013/12/blauwe-maandag-nicci-french.html
- L. Langerwerf , (27 mei 2011). Maandag begint moeizaam. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://8weekly.nl/recensie/boeken/nicci-french-blauwe-maandag-maandag-begint-moeizaam/
- Nelleke 1972, (30 oktober 2011). Boekbespreking: Blauwe maandag door Nicci French. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://www.grabbits.nl/artikel/boekbespreking-blauwe-maandag-door-nicci-french
- Nicci French. (2 mei 2015). Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via https://nl.wikipedia.org/wiki/Nicci_French
- Niet vernoemd, (2011). Blauwe maandag. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://www.mpobooks.nl/recensies/french-blauwemaandag.htm
Blauwe maandag: recensie
Stel je voor, je droomt over een kind dat een paar dagen later voorgoed verdwijnt. Dit overkomt Alan, de patiënt van psychoanalytica, Frieda Klein. In ‘Blauwe maandag’ gaan we samen op onderzoek uit en komen we van alles te weten.
Het boek is geschreven door Nicci French, het wereldberoemde schrijversduo. De naam is het pseudoniem voor Nicci Gerrard en Sean French en beide zijn ze gekend voor hun psychologische thrillers. In ons land zijn er al meer dan zes miljoen boeken van hen verkocht, waaronder ‘Blauwe maandag’, dat erg populair was toen het net in de winkels lag.
‘Blauwe maandag’ is het eerste boek van een acht-delige reeks over Frida Klein. Ze is een psychoanalytica en woont in Londen. Ze heeft graag alles onder controle, maar tot haar frustratie lukt dat niet altijd. Mensen zijn immers onvoorspelbaar, net als hun dromen.
Wanneer op een dag een patiënt haar over een droom over een vijfjarige kleuter vertelt en ze later die week op het nieuws een verdwijning ziet van een jongen die exact aan de beschrijving voldoet, beginnen de twijfels. Uiteindelijk stapt ze naar de politie en geraakt ze verwikkeld in een serieuze verdwijningszaak.
Frieda Klein woont in Londen, waar ze ’s nachts vaak door de straten wandelt. De mysterieuze sfeer wordt daarmee meteen gezet.
In het eerste hoofdstuk verdwijnt een vijfjarig meisje. De zaak wordt nooit opgelost en belandt als 'cold case' in de archieven. Direct daarop komt Frieda Klein binnenvallen in het verhaal op een van haar nachtelijke omzwervingen en een relatie tot de verdwijning is niet te leggen. Het wordt nog verwarrender als de auteur plots een kinderlokker laat spreken. De belangstelling is gewekt en het verlangen om door te lezen is in gang gezet.
Toch heb ik me aan deze veranderende vertelstandpunten regelmatig gestoord. De vele perspectieven die aan bod kwamen in dit boek, leidden namelijk af van de rode draad in het verhaal. Er werd teveel geschakeld, naar mijn mening. Daarnaast werd bij elk nieuw perspectief niet duidelijk aangegeven over wie er op dat moment juist gesproken werd. Gelukkig wende ik hier aan, waardoor ik later toch nog kon genieten van het sterke verhaal dat Nicci French heeft neergeschreven.
Naar Frieda Klein werd ik nieuwsgierig. Ze is een sterke vrouw, maar tegelijk is ze ook zo gevoelig en breekbaar. Waarom is ze zo? Heeft ze dingen meegemaakt? Waarom laat ze haar vriend van wie ze zielsveel houdt, zonder afscheid vertrekken? Dit personage prikkelde me om de volgende boeken van de reeks te lezen.
Toch had dit ook zijn nadelen. Blauwe maandag is duidelijk het eerste boek van de reeks. Alle hoofdpersonages moesten nog geïntroduceerd worden en dat haalde er voor mij wel de spanning uit. Zo leren we naast de grappige Josef onder andere een veeleisende minnaar, een lievelingsnicht en een aftakelende leermeester kennen. Al deze personages hebben nu een heel kleine rol in dit boek. Waarschijnlijk zullen ze door de boeken heen belangrijker worden, maar voor nu zijn de beschrijvingen te lang en te gedetailleerd.
De schrijfstijl is zeer aangenaam. De zinnen zelf zijn niet speciaal, maar vaak zitten er mooie, treffende beschrijvingen in het verhaal. Zoals bijvoorbeeld van een aantal buurten in Londen. Al zou het op sommige punten beter zijn als er iets aan de verbeelding zou zijn overgelaten, zoals de uitgebreide persoonsbeschrijvingen en het gruwelijk lot van het jongetje.
Het is in de derde persoon geschreven en niet in de ik-vorm, wat het moeilijker maakt om je in te leven. Toch is dit me na enige tijd gelukt en was ik echt in spanning bij het plot.
Frieda vraagt zich af wat voor verhaal het verdwenen jongetje zichzelf verteld heeft om te overleven. Zijn verhaal is beschreven in fragmenten en zijn belevingswereld is heel zintuiglijk, sprookjesachtig en magisch.
Ik vind het ontzettend knap als een volwassen schrijver in staat is in de huid van een getraumatiseerde kleuter te kruipen.
Verrassende plotwendingen en onvoorziene gebeurtenissen houden het boek levendig en spannend. Zo komt er een Oekraïense bouwvakker, Josef, door het plafond van Frieda’s werkplek vallen, aan wie ze het hele verhaal door eigenlijk nog het meeste heeft. Door de humor en de herkenbaarheid die in deze fragmenten zit, blijf je geprikkeld om verder te lezen.
Een goed punt aan het einde is dat niet alles wordt opgelost. Er blijven wat losse draadjes hangen en dat versterkt de geloofwaardigheid. Er blijft wat over voor een volgend deel. Het is dus duidelijk dat deze verhaallijn nog een aantal boeken mee moet, want die losse eindjes maken me inderdaad benieuwd naar het vervolg. Toch moet een boek op zichzelf kunnen staan, ook als het een onderdeel is van een serie. Daar is French toch wel in geslaagd vind ik.
Aanvankelijk had ik spijt van de keuze van mijn boek. Het was te langdradig, te gedetailleerd en ik ben nooit echt fan geweest van psychologische boeken. Maar naarmate het lezen vorderde, was ik echt nieuwsgierig en was ik helemaal mee met de personages. Ik voelde het verhaal ook “versnellen”. De hoeveelheid fragmenten waar bijna constant in werd gepiekerd nam af en werd vervangen door spannende en verrassende gebeurtenissen.
Ik zou dit boek zeker aanraden, maar als je niet echt een lezer bent, geef je beter de voorkeur aan een luchtiger verhaal.
“De serie heeft, kortom, potentie. Ter verdediging kan worden gezegd dat maandag altijd de meest moeizame dag van de week is. Dit blijkt ook het geval voor Nicci French, die de basis heeft gelegd voor een waarschijnlijk veel levendigere en spannendere verdere week.” (L. Langerwerf, 8Weekly, 2011)
Bibliografie
- Anette, (14 juni 2011). Blauwe maandag. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://www.vrouwenthrillers.nl/index.php?page=reactieopisbn&isbn=9789041414649
- E. De Nooijer, (19 december 2013). Blauwe maandag, Nicci French. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://over-boeken.blogspot.be/2013/12/blauwe-maandag-nicci-french.html
- L. Langerwerf , (27 mei 2011). Maandag begint moeizaam. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://8weekly.nl/recensie/boeken/nicci-french-blauwe-maandag-maandag-begint-moeizaam/
- Nelleke 1972, (30 oktober 2011). Boekbespreking: Blauwe maandag door Nicci French. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://www.grabbits.nl/artikel/boekbespreking-blauwe-maandag-door-nicci-french
- Nicci French. (2 mei 2015). Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via https://nl.wikipedia.org/wiki/Nicci_French
- Niet vernoemd, (2011). Blauwe maandag. Geraadpleegd op 25 oktober 2015, via http://www.mpobooks.nl/recensies/french-blauwemaandag.htm
1
Reageer op deze recensie
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
