Een verrassend dikkerdje

Toen het boek bij mij terecht kwam, moest ik toch even slikken. Het was dikker dan ik had verwacht… Daardoor vond ik het soms wat ongemakkelijk lezen.
Op zich vond ik het boek wel goed, aangenaam om te lezen, maar hier en daar, en dan vooral op het laatste, vond ik het toch wat langdradig. Maar ik bleef benieuwd hoe het zou aflopen… Uiteindelijk voel je wel mee met Amy. Wat ze allemaal moet doorstaan op haar eentje, als Hugh weg is. En kan je je helemaal inleven met al haar beslissingen. Ik kon het niet laten om soms eens te denken ‘Amy, wat doe je nu toch?’, ‘Dat kan je toch niet doen, je zal daar spijt van krijgen!’ of dan eerder ‘Goed gedaan, Amy, zo zou ik het ook doen’ …
Ook door de korte hoofdstukjes en met de flashbacks tussendoor bleef het boek wel vlot lezen. Ook de actuele thema’s die in het boek aan bod komen maken het verhaal des te interessanter. Zo’n dik boek enkel over het vertrek van Hugh en de liefde van Amy zou waarschijnlijk snel saai worden.
Ik kan dus gerust besluiten: het is geen boek dat mij jaren zal bijblijven, maar ik ben toch blij dat ik hem heb uitgelezen.