Briljant

“Ja, ik heb een verhaal. Maar als je het helemaal wil horen begint het niet bij haar”. Hij legt de foto neer. “Het begint met twee mannen. In een woud. In Polen.” Twee mannen…’ herhaalt zijn dochter, in een poging hem aan te sporen. ‘Wat deden ze daar?’ ‘Ze renden.’ De oude man staart voor zich uit, maar ditmaal gloeien zijn ogen op door de herinnering. ‘Ze renden voor hun leven…’
Dit is de aanvang van een verhaal wat een oude, wat vergeetachtige man, zijn dochter gaat vertellen over zijn ontsnapping uit Auschwitz. Een verhaal wat verbaasd, ontroerd, verrast en beklijft.

Nathan Blum ontsnapt uit het getto van Krakau en vlucht via Stockholm naar de Verenigde Staten, waar hij een nieuw leven opbouwt. Vanwege zijn Poolse achtergrond gaat hij vertaalwerk doen voor de Amerikaanse inlichtingendienst. Als hij aangeeft meer te willen doen krijgt hij een opdracht die zijn leven op de kop zet. Zijn opdracht is om Alfred Mendl, een wetenschapper met verstand van gasdiffusie uit de handen van de Duitsers te halen. Bijkomend probleem is dat deze Mendl is Auschwitz zit opgesloten. Nathan moet dan ook Auschwitz binnen zien te komen maar hij moet er ook weer uit…..

Andrew Gross is een schrijver die samen met James Paterson een aantal thrillers heeft geschreven voordat hij alleen zijn weg probeerde te vinden. Met Alleen hij levert hij zijn negende boek af. En wat voor een.
Alleen hij is een verhaal wat fictie en non-fictie met elkaar verbindt. Nu is dat niet de eerste keer dat dit in een verhaal met historische feiten gebeurd, maar de kunst is om daar een goed balans in te vinden. Dat lukt Gross heel knap, want het is een heel dun koord waar hij op balanceert. Daarnaast schrijft hij heel integer over de gruwelen van Auschwitz in zoverre dit mogelijk is. Deze gruwelen zijn wel 80 jaar oud, maar het blijft altijd delicaat om daar heel integer over te schrijven

Nathan Blum wordt door Gross als een sympathieke en intelligente jongeman neergezet maar die ook op wraak is belust over wat zijn familie is aangedaan in het getto. Dit wraakgevoel is zijn drijfveer en voor de lezer een reden om in het verhaal meegezogen te worden.

Gross heeft ook van de andere personages dermate goed neergezet dat ook zij in het verhaal gaan leven. Vooral de vrouw van de kampcommandant heeft door haar personage een indrukwekkende positie in het verhaal.
Na een wat aarzelend begin, wordt je als lezer heel snel in het verhaal gezogen en als dit eenmaal is gebeurd dan laat het pas los als de achterflap over de laatste pagina neerslaat. Het verhaal maakt een diepe indruk, ontroerd, verrast en is ondanks de ellende soms ook nog humoristisch.

Het verhaal is vanaf het moment dat Blum landt in Polen bloedstollend spannend en raast als een sneltrein over de pagina’s. De manier waarop Gross beschrijft hoe Blum in Auschwitz ingesloten wordt, voelt alsof de lezer meegaat het kamp in, waar hij meekijkt welke gruwelijkheden daar plaatsvinden. Echter weet de schrijver dit zo te beschrijven dat het nooit over de top gaat.

Andrew Gross heeft voor Alleen hij veel research gedaan en dit in een bibliografie achter in het boek beschreven. Mede door dit zorgvuldige en geduldige werk is het boek verworden tot wat het is. Een prachtverhaal.

Als men het boek openslaat worden er op de eerste pagina een aantal quotes gegeven van meningen over dit boek. Halverwege staat deze van Joseph Finder, schrijver van thrillers die bekend staat om zijn gedegen onderzoek. “Ondraaglijk spannend en bij tijd en wijle hartverscheurend. Een briljante thriller”. En hij heeft het grootste gelijk van de wereld.