Goed en soms ingewikkeld.

In een uitgebrande auto worden de verkoolde resten gevonden van Hannah Östlund en Jessica Friburg. Zij werden verdacht van het om het leven brengen van een aantal mannen die zich vergrepen hadden aan jonge kinderen. De zaak trekt een grote wissel op Jeanette Kihlberg die met collega Jens Hurtig met de oplossing van de zaak is belast. Een zaak die heel erg omvangrijk is. Er speelt ook nog de moord op een aantal oud-leerlingen van het Sigtuna internaat, waar Victoria Bergman een deel van haar jeugd verbleef. Nu heeft Victoria Bergman een andere persoonlijkheid en heet ze Sofia Zetterling. Sofia en Jeanette staan aan het begin van een nog onwennige relatie. Bij Sofia begint langzaam het besef te groeien dat zij in haar jeugd een andere persoonlijkheid had en zij zoekt wegen om daarmee in het reine te komen. Dat proces maakt het nodige bij haar los.

De laatste aanwijzingen is het derde en laatste deel van de Victoria Bergman trilogie (ook wel bekend onder de titel De zwakte van Victoria Bergman). Het schrijven van de trilogie moet voor de schrijvers een enorme uitdaging zijn geweest. Het verhaal is redelijk ingewikkeld en je moet het aandachtig lezen. Er komen nogal wat personages en verhaallijnen in voor en daarom is het van de uitgever verstandig geweest om bij het begin van deel 3 een opsomming te maken. Dat verheldert. Ook is de dissociatieve identiteitsstoornis die in het verhaal een belangrijke rol speelt nou niet bepaald een onderwerp dat gemakkelijke en duidelijk onder woorden te brengen is. In deel 2 doet de rommelige manier waarop dat gebeurt afbreuk aan de kwaliteit van het verhaal. Afgezien daarvan is de trilogie uiteindelijk uitgegroeid tot een spannende psychologische thriller die de moeite van het lezen zeker waard is. Het kraaienmeisje is intrigerend genoeg om nieuwsgierig te maken, Het hongervuur valt iets tegen maar in De laatste aanwijzingen valt bijna alles in een strak gecomponeerd en vlot geschreven verhaal op zijn plaats.

Toch blijft er een zweem van teleurstelling hangen. Je zou kunnen zeggen dat het verhaal aan kracht verliest door het grote aantal personages en de vele zaken die aan de orde komen. Het is een lange rij: een sekte, kindermisbruik, kannibalisme, een dissociatieve identiteitsstoornis, een welhaast onmogelijke liefdesaffaire, ontvoeringen, moord, mensensmokkel, een vergezochte en mager uitgewerkte link met de holocaust, je zou kunnen zeggen dat overdaad schaadt. Aan het einde zijn er teveel onbeantwoorde vragen en losse eindjes.

Dit alles neemt niet weg dat de gehele trilogie beslist de moeite van het lezen waard is.