In het plaatje Kittilä in het noorden van Finland onderzoekt inspecteur Kari Vaara tegen de zin van zijn superieuren de gruwelijke moord op de Finse filmster van Somalische afkomst Sufia Ekmi. Zij wordt naakt in de sneeuw gevonden, is erg toegetakeld en in haar buik zijn de woorden neekeri huora (nikker hoer) gekerfd. Sufia was een zeer aantrekkelijke vrouw die relaties onderhield met meerdere mannen. Een van hen is de echtgenoot van Vaara's eerste vrouw en dat geeft een belangenconflict. Vandaar dat zijn superieuren vinden dat hij de zaak niet zou moeten behandelen maar het is bijna kerst en veel politiemensen zijn al op vakantie gegaan. Er is haast geboden want als het hier gaat om een racistische moord kan de latent aanwezige vreemdelingen haat zomaar ineens oplaaien en dat moet voorkomen worden. Kari Vaara gaat aan de slag en ontdekt zaken die reiken tot in hoge kringen in Helsinki maar ook in zijn directe omgeving heel dicht bij komen. En dat voelt voor Vaara letterlijk en figuurlijk niet prettig.

James Thompson, Amerikaan van geboorte en sinds een jaar tien woonachtig in Finland, slaagt er goed in een mooie sfeertekening te maken van het Fins Lapland in het midden van de winter. In de poolnacht is het altijd ijzig koud en er is geen zonnestraal te bekennen. In deze donkere dagen worden veel Finnen depressief, is het alcoholgebruik hoog en ook het aantal zelfmoorden. Hoe de Finnen daarmee omgaan wordt vooral duidelijk door de gesprekken van Kari met zijn Amerikaanse echtgenote Kate, die in de regio een vakantieresort runt.

De schrijfstijl in plezierig en compact, soms zelfs een beetje kort door de bocht. Het lijkt er soms op dat Thompson op bepaalde momenten haast had met schrijven. Zo neemt de voorbereiding van de ontknoping iets meer dan een pagina in beslag en dat is te kort. De ontknoping zelf daarentegen duurt een paar pagina's langer en is spannend. De personages in het verhaal zijn geloofwaardig en stralen allemaal die Finse gelatenheid uit die over de natie hangt als de duisternis eindeloos lijkt en de hoop op verandering verdwenen. Het verhaal is in de ik-vorm en de tegenwoordige tijd geschreven en dat verhoogt de betrokkenheid van de lezer bij het gebeuren.

Engelen van sneeuw een goede misdaadroman die Finland als thrillerland, naast de andere Scandinavische landen goed op de kaart zet. Dat is in ieder geval een grote verdienste van James Thompson.