Een thriller die de verwachtingen niet waarmaakt

Rachel Watson had ooit een aangenaam en gelukkig leven. Een lekkere vent, een mooie baan en een prachtig huis in een buitenwijk van Londen. Aan dit ideale leven kwam abrupt een einde toen haar man haar bedroog en verliet voor een andere vrouw. Rachels wereld stortte in en ze belandde in een depressie die een innige vriendschap met de fles tot gevolg had. Nu pendelt zij iedere dag op en neer naar haar werk en iedere dag stopt de trein voor een rood sein. Vanuit de trein kan ze dan het huis zien waar ze ooit zo gelukkig was en het huis van een ander stel dat ook al zo gelukkig lijkt te zijn. Althans dat fantaseert de beklagenswaardige Rachel. Dan gebeurt er iets vreemds bij dat gelukkige stel en als blijkt dat Jess, de vrouwelijke helft ervan, vermist wordt stapt Rachel naar de politie. Dat is het begin van een aantal verontrustende gebeurtenissen die haar leven, deels door haar eigen toedoen, in een stroomversnelling brengen.

Paula Hawkins is geboren in Zimbabwe en verhuisde in 1989 naar Engeland. Zij werkte vijftien jaar als journaliste voordat zij met het schrijven van The girl on the train begon. De publicatie ging gepaard met een uitgebreide en zeer succesvolle mediacampagne. Het meisje in de trein werd een hype, een boek dat je niet mocht missen. Daar is echter het een en ander op af te dingen.

Paula Hawkins heeft een frisse en toegankelijk schrijfstijl waarmee ze een goed uitgewerkt verhaal op papier heeft gezet. Het gegeven is niet echt origineel. Vergelijkingen met soortgelijke boeken werden al tijdens de mediacampagne gemaakt en ook het feit dat al lezend de gedachten afdwalen naar andere boeken bevestigt het gebrek aan originaliteit alleen maar. Het verhaal heeft maar is niet echt origineel te noemen.

De karakters zijn goed uitgewerkt. Rachel is de in het leven teleurgestelde en bedrogen vrouw die de scheiding maar niet kan verwerken en zichzelf onderdompelt in alcohol, jaloezie en obsessief gedrag. De black-outs die het overmatig alcoholgebruik veroorzaken spelen een belangrijke en geloofwaardige rol in het verhaal. Ook andere personages worden goed beschreven. Er is echter een ding dat al die personages gemeen hebben; niet een van hen is sympathiek en het irriteert als je een verhaal leest waarin personen ontbreken met wie je je kunt identificeren. Zelfs de inspecteur van politie die de verdwijning van de jonge vrouw onderzoekt verzandt in oppervlakkigheid.

Het meisje in de trein heeft snelheid waardoor het lekker leest en daarnaast een aantal interessante plotwendingen die het boeiend maakt maar dat is een ander soort spanning dan de spanning die je aan het boek kluistert, die ontbreekt. Het is ontegenzeggelijk waar dat Paula Hawkins een vaardige pen heeft en daarmee een goede thriller heeft geschreven. Maar meer dan dat is het niet. Elementen als onsympathieke en vervelende personages, weinig originaliteit en een te lage spanningsboog rechtvaardigen op geen enkel moment de hype die rondom het boek bestaat. In de eerste helft van 2015 zijn er veel betere thrillers verschenen.