Een thriller met twee gezichten

Arrowood is de naam van een groot historisch huis in het in verval geraakte stadje Keokuk in de staat Iowa. Het is een huis dat een geheim met zich meedraagt. Arden Arrowood werd er geboren en toen ze acht jaar oud was, verdwenen haar jongere tweelingzusjes spoorloos uit de tuin waar ze aan het spelen waren. Een traumatische gebeurtenis die grote gevolgen had voor haar verdere leven en dat van anderen. Haar ouders scheidden en de familie Arrowood verliet het statige pand dat generaties lang hun thuis was om er nooit meer terug te keren. Met uitzondering van Arden. Na de dood van haar vader erft zij het huis en zij gaat terug naar Keokuk, vastbesloten om uit te zoeken wat er lang geleden op die ingrijpende zomerdag is gebeurd.

De Amerikaanse schrijfster Laura McHugh debuteerde in 2014 met de thriller Het gewicht van bloed waarvoor zij in 2015 de International Thriller Writers Award ontving. Onvindbaar, dat in de Verenigde Staten onder de titel Arrowood verscheen, is haar tweede boek en handelt over familiegeheimen en de ongrijpbare manier waarop herinneringen soms een loopje met je nemen.

Laura McHugh heeft een mooie schrijfstijl waarmee ze een verhaal op papier heeft gezet dat twee gezichten heeft. De beschrijvingen van een stadje dat zijn glans heeft verloren, de geografische locatie, de gereserveerdheid van de plaatselijke bevolking zijn goed onder woorden gebracht en roepen een aangename sfeer op. Hoe anders is dit met de beschrijving van de personages, de uitwerking van het plot en de opbouw van de spanning. Nergens worden de hoofdpersonen in het verhaal mensen van vlees en bloed waarmee je je verbonden voelt. Zelfs Arden, de vrouw die de last van het verleden dagelijks voelt, blijft kleurloos. Het gegeven van het verhaal is intrigerend maar wordt uitgewerkt op een manier die je niet echt raakt. Spanning is er te weinig om je een ik-zit-op-het-puntje-van-mijn-stoel-ervaring te geven. Deze tegenstelling tussen enerzijds “sfeervol geschreven” en anderzijds “afstandelijk uitgewerkt” geeft Onvindbaar een tweeslachtig en onbevredigend karakter. Het blijft op afstand, pakt je niet bij de kladden en dwingt je ook niet om door te lezen.

De uiteindelijke ontknoping is verrassend maar laat de lezer ook achter met een aantal vragen waarop Laura McHugh geen antwoord geeft. Misschien is de achterliggende gedachte hierbij dat de lezer zijn eigen conclusies moet trekken.

Laura McHugh heeft met Onvindbaar niet het niveau kunnen halen van haar eerste thriller Het gewicht van bloed. De thriller mist eenvoudigweg de diepte en de spanning die nodig zijn om er een succes van te maken. Het is uiteindelijk een thriller geworden die leuk is om gelezen te hebben maar die je snel zal vergeten.