Pageturner

Getriggerd door de vermeende spelfout in de titel van het boek heb ik het in de boekhandel opgepakt. Op de achterflap werd kort de verhaallijn uit de doeken gedaan en ik dacht ach, waarom niet? Ik heb het boek meegenomen op vakantie en in het vliegtuig bijna in één ruk uitgelezen! Het was bijna jammer dat we op onze bestemming waren en ik deze pageturner moest wegleggen tot een later moment... als lezer tuimelde ik van de ene gebeurtenis in de andere en ik móest het weten. Luijten geeft zijn hoofdpersoon (Stef Cools) precies voldoende diepgang zonder langdradig te worden en zijn antagonist blijft een mysterie tot de laatste paar pagina’s. Dan Brown mag dit boek even lezen voor de ontknoping; zó doe je dat. De overige personages ken je goed genoeg om er sympathie (of juist niet) voor te koesteren en zonder iets over het verhaal te willen verklappen moet ik wel zeggen dat ik onder de indruk ben van diverse terroristische vondsten van de auteur. Is het écht zo simpel om...?
De schrijfstijl is prettig, het verhaal intrigeert, is er dan niks op aan te merken? Nauwelijks. Het enige dat mij op een gegeven moment een beetje afleidde van het verhaal waren de incidentele uiteenzettingen van de hoofdpersoon over klassieke muziek. Niet dat die nu zo storend waren en ze zijn nodig om Cools beter te leren kennen en begrijpen maar ik wilde dóór! ‘Verast’ is een whodunnit van het betere soort en absolute aanrader voor de komende lange winteravonden of zoals in mijn geval de vakantie!