Het schiet niet erg op

Thomese kan fantastisch schrijven, zijn metaforen zijn een lust voor het oor (ik 'las' het luisterboek), maar zijn monologues interieur zijn soms erg langdradig en houden nodeloos het verhaal op.
De hoofdpersoon is een dirigent die ook wat composities op zijn naam heeft staan, maar die naam is net zo halfslachtig als het verhaal. Hij heet Theo, maar noemt zich Sierk. Theo, of Sierk, een miskende componist, is een lul, een man die een meisje van achttien vindt dat zich met pillen van het leven had willen beroven, haar vervolgens de pillen uit laat kotsen en zich over haar ontfermen wil. Het overvalt hem, dus zijn overhaaste handelingen met een meisje dat hem zomaar in de schoot is komen vallen, kunnen hem in het begin misschien niet worden kwalijk genomen. Wat wil hij vervolgens? Het komt niet in hem op met haar te praten over haar daad, dus eigenlijk interesseert hij zich niet voor haar. Hij is eigenlijk alleen met zichzelf bezig. Maar wat wil hij nou precies? Hij wil haar vooral voor zichzelf houden. Maar waarvoor dan? Wat is zijn drijfveer? Seks? Nee, want dat houdt hij steeds af, liefde? Dat zou kunnen, want de lul zegt soms dat hij haar mist! Een liefde van een oude man (hij is ongeveer 50) voor een jonge vrouw, een liefde van een vader voor een dochter die hij nooit heeft gehad? Een midlife crisis ligt het meest voor de hand, maar dat komt onvoldoende uit de verf. Het gevonden meisje is een aanleiding voor zijn mijmeringen. Ze is ook niet meer dan dat, een attribuut, want om onnavolgbare redenen blijft ze met hem mee gaan. Is ze zwakzinnig? Nergens wordt duidelijk wat haar tot haar zelfmoordpoging aanzette. Aan het eind van het verhaal wordt iets verteld over een vader die er vooral voor zichzelf is en een moeder die er voor niemand is (zelfs niet voor zichzelf), alsof er toch nog ergens een verklaring moet worden gezocht. Ook wordt er gezinspeeld op liefdesverdriet, er wordt gezinspeeld of ze misschien wist dat ze gevonden zou worden voor ze zou sterven. Ongeloofwaardig, want hij vindt haar in een garderobe in een donkere, uitgestorven kerk. In H. Waarom H? Waarom wel Amsterdam, maar niet Haarlem? Hij mijmert over zijn vrouw, over zijn zoon die hij eigenlijk niet kent. Hij kent eigenlijk niemand, vergeet gezichten van zangers en zangeressen in zijn koor.
Wie mooie zinnen, fraaie gedachten en schitterende metaforen wil lezen, komt ruim voldoende aan zijn trekken, wie geïnteresseerd is in het vervolg van de gebeurtenissen moet erg veel geduld hebben en zich door de monologues interieur heen worstelen. Waarschijnlijk gaat dit heel goed in een gewoon leesboek of ebook (daar kun je alinea's overslaan) in een luisterboek zul je geduldig moet zijn en je soms moeten verbijten over de uiterst trage uitgesponnen gedachten.