Lezersrecensie
Geef mij zo'n jas
Rondom de publicatie van dit eerste deel (2014) schreef Schwab zelf een kort stukje op Goodreads. Daarin somde ze elementen op die het boek beschrijven: Magic, Cross-dressing thieves, (Aspiring) pirates, Londons (plural), Sadistic kings (and queens), A royal who is equal parts Prince Harry and Jack Harkness, More magic (blood magic, elemental magic, bad magic, etc. etc.), Epic magicky fightscenes, Angst!, And coats with more than two sides.
Nou dat klopt wel zo’n beetje. Magie en YA hebben elkaar rond de eeuwwisseling gevonden en niet meer losgelaten. Schwab heeft de boeken van Tolkien en Rowling goed gelezen en er een eigen draai aan gegeven. En niet onverdienstelijk. Behalve dat er een magisch voorwerp is dat vernietigd moet worden, ga ik hier verder niet op de inhoud in. Dat zou alleen maar het plezier bederven voor de toekomstige lezer.
De beide protagonisten worden in dit verhaal uitstekend neergezet met eindelijk eens een krachtige vrouwelijke bijrol die langzaam uitgroeit tot hoofdrolspeelster. De overige karakters krijgen de aandacht die ze op dat moment in het verhaal verdienen. Niet te weinig maar ook zeker niet te veel (overbodige ballast). Het idee van de vier verschillende Londons – met ieder hun eigen kleur én geur – vind ik fantastisch. De schrijfstijl van Schwab is van hoog niveau en je ziet de verschillende Londons voor je, de bijbehorende geur gaat bijna in je neus zitten. Knap gedaan. Ook de jas met meer dan twee zijdes (of kanten) en ontelbare zakken vind ik geniaal. Geef mij zo’n jas.
Wat ik in de opsomming van Schwab mindere onderdelen vind zijn de ‘epic fightscenes’ en het woord ‘Angst’ … zelfs met een uitroepteken. Bij de gevechten ontbreekt het juist aan spanning en echt eng wordt het allemaal niet. Althans, zo zie ik het … natuurlijk allemaal persoonlijke smaak.
Zoals gezegd: de schrijfstijl van Schwab spreekt me enorm aan. Woordgebruik, zinsbouw, dialogen, pagina indeling en korte hoofdstukken. Ik heb dit boek met plezier gelezen en duik heel binnenkort in het tweede deel.
Nou dat klopt wel zo’n beetje. Magie en YA hebben elkaar rond de eeuwwisseling gevonden en niet meer losgelaten. Schwab heeft de boeken van Tolkien en Rowling goed gelezen en er een eigen draai aan gegeven. En niet onverdienstelijk. Behalve dat er een magisch voorwerp is dat vernietigd moet worden, ga ik hier verder niet op de inhoud in. Dat zou alleen maar het plezier bederven voor de toekomstige lezer.
De beide protagonisten worden in dit verhaal uitstekend neergezet met eindelijk eens een krachtige vrouwelijke bijrol die langzaam uitgroeit tot hoofdrolspeelster. De overige karakters krijgen de aandacht die ze op dat moment in het verhaal verdienen. Niet te weinig maar ook zeker niet te veel (overbodige ballast). Het idee van de vier verschillende Londons – met ieder hun eigen kleur én geur – vind ik fantastisch. De schrijfstijl van Schwab is van hoog niveau en je ziet de verschillende Londons voor je, de bijbehorende geur gaat bijna in je neus zitten. Knap gedaan. Ook de jas met meer dan twee zijdes (of kanten) en ontelbare zakken vind ik geniaal. Geef mij zo’n jas.
Wat ik in de opsomming van Schwab mindere onderdelen vind zijn de ‘epic fightscenes’ en het woord ‘Angst’ … zelfs met een uitroepteken. Bij de gevechten ontbreekt het juist aan spanning en echt eng wordt het allemaal niet. Althans, zo zie ik het … natuurlijk allemaal persoonlijke smaak.
Zoals gezegd: de schrijfstijl van Schwab spreekt me enorm aan. Woordgebruik, zinsbouw, dialogen, pagina indeling en korte hoofdstukken. Ik heb dit boek met plezier gelezen en duik heel binnenkort in het tweede deel.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Jos Kunze
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
