En nu naar Barcelona!

Barcelona is weer een stukje hoger gekomen op mijn ‘cities-to-visit‘-lijstje. Wat zeg ik!? Die prachtige stad met zoveel historie staat nu bijna in mijn top drie (Florence, Isphahan, Wenen) na het lezen van dit prachtige boek. Ik heb altijd al iets gehad met Spanje, dus dan is zo’n historische roman geen afstraffing, ook al betreft het ruim 650 pagina’s.
En dan neem je het soap-gedeelte ook op de koop toe, hoewel dat onderdeel niet eens zo slecht is.

Het bouwen van de Santa Maria de la Mar (die naam alleen al, wat rolt dat lekker over de tong) is een prachtige achtergrond om een verhaal over de macht van de elite en de inquisitie te vertellen. Aan die macht werd geknabbeld door de eerste arbeidersgildes; zeg maar de vakbonden uit de veertiende eeuw. Ik ben helemaal fan geworden van de stoere ‘bastaixos’ die de zware stenen voor hun nieuwe kerk op hun rug naar de bouwplaats brachten. Twee weken heerlijk ondergedompeld in het middeleeuwse Barcelona.

Toch ook een puntje van kritiek: het boek had binnen de grens van 500 pagina’s kunnen blijven door de gedetailleerde verslaglegging van de oorlogen en welke koningen allemaal tegen elkaar vochten achterwege te laten. Dat was te veel van het goede. Desalniettemin ...

Falcones weet op een hele aantrekkelijke manier een levensverhaal te vertellen en de lezer ongemerkt een enorm inzicht te geven in het veertiende-eeuwse Barcelona.

En nu wil ik die kerk bezoeken en in die wijken rondlopen!