Fijne schrijfstijl

Dit debuut van Muus mag gezien worden. Het verhaal gaat ijzersterk van start en dat maakte mij binnen enkele hoofdstukken nieuwsgierigheid naar het verdere verloop. Helaas verslapte halverwege mijn aandacht: de verhaallijn bleef naar mijn smaak wat te veel in eenzelfde kringetje ronddraaien.
Ook het veelvuldige 'neuken' en 'aftrekken' werkten voor mij eerder storend dan dat het een toevoeging was op het verhaal.
Wat mij daarnaast juist extra opviel was de mooie creatieve schrijfstijl van Muus. Een voorbeeld: "Heel zachtjes begon Daniel te huilen. Zonder geluid daalde uit elk oog één traan, dat was het. Winnie was aan de andere kant van de lijn zo stil dat ze de twee tranen waarschijnlijk over zijn wang kon horen glijden. Hij hoorde hoe ze de telefoon neerlegde, even ijsbeerde en weer terugkwam. Ze ademde geduldig in de hoorn. Daniel glimlachte en zijn mondhoeken kwamen de twee tranen tegemoet."
Prachtig!
Een debuut dat smaakt naar meer!