Van subliem naar mwah

Smaken verschillen en ik ben zelf wat minder enthousiast over deze bundel. Toegegeven: ik ben niet in de wieg gelegd voor het korte verhaal, want heb altijd wat langer nodig om 'ergens in te komen'. Echt recht van spreken heb ik dus niet, maar mijn mening mag ik geven.

Sommige verhalen in deze bundel spraken mij nauwelijks aan en dan dacht ik na de laatste zin ... wat heb ik nu eigenlijk gelezen? Er zitten ook hele goeie verhalen tussen zoals Wilde dieren, Emeritus, De beer en het juweeltje Huilbaby waarbij de lezer vanuit het perspectief van een baby een wel hele vreemde blik op de wereld (en vooral op de beide ouders) krijgt. Ik vind dit verhaal van Verbeke beter geschreven dan Notendop van Ian McEwan en wat mij betreft de basis voor een langer vervolg. Zou ik direct willen lezen!

Mijn wat moeizame relatie met 'het korte verhaal' is door deze bundel niet direct verbeterd. Echter ... zolang ik juweeltjes blijf tegen komen, zal ik terug blijven keren naar het genre en zeker ook naar Verbeke.