Gemiste kans...

Om te beginnen wil ik eerst wel eens een lans breken voor onze schone Nederlandse taal. Ik vrees dat ik niet de eerst ben die er iets over kwijt wil, maar zeker zal ik de laatste ook niet zijn. Te pas en te onpas wordt je om de oren geslagen met Engelstalige kreten, waarbij je denkt: Dat zou toch ook heel erg goed in het Nederlands gekund hebben. Wat is er mis mee om Nederlands te gebruiken? Maakt Engels de wereld sneller, flitsender, sexier, mooier misschien? Ik dacht van niet, Let wel… er is niets mis met Engels. Het is meer dan goed er een tweede taal langs te hebben warmee je een heel eind komt in de wereld. Ik zou willen dat ik er ietsie bedrevener in was en zodoende iets gemakkelijk Engelse boeken zou kunnen lezen. Kwestie van oefening natuurlijk, maar daar gaat het nu niet om.
Roth, daar gaat het nu om. Alle boeken van Roth tot nu toe hadden gewoon Nederlandse titels. Daar was niets mis mee. Met de titels dan (kom er zo op terug). Maar nu dan ineens: ‘Carve the mark’. Dat bekt natuurlijk best wel lekker, maar wat als het: Kerf het merk’, had geheten. Was dat zoveel slechter geweest? Of (ik heb het even door Google translate getrokken): Teken het teken. Dat was pas een leuke titel geweest. Jammer Van Goor. Een gemiste kans. Misschien iets om in de toekomst eens bij stil te staan, in plaats van weer een Engelse kreet de wereld in te slingeren. Laat het Engels maar bij de Engelsen en gebruik mooi en gewoon Nederlands voor in Nederland. En dat geldt uiteraard niet alleen voor Van Goor.
Dit gezegd hebbende… wat vond ik van ‘Carve the mark’. Net als bij de andere boeken van Roth (kijk er de recensies maar op na), vond ik het maar zozo. Ik weet niet of u wel eens een stemmetje in het achterhoofd heeft die maar: “Waar gaat dit in vredesnaam over?” tegen u zegt, maar ik wel. Zwaar irritant natuurlijk. Soms gaat het wel eens over als het verhaal in de vaart der volkeren wordt opgestuwd (zie je wel, Nederlands kan heel erg mooi zijn), maar in dit geval kabbelde het maar voort. Zat er dan helemaal niets in? Nee, dat mag je niet zeggen. Ik vond de interactie tussen broer en zus wel de moeite waard. Daar zat behoorlijk wat diepgang in. Veronica Roth kan natuurlijk wel schrijven, maar het is de vraag of ze dit boek zo had moeten schrijven. Het wist me niet te boeien. Het universum waarin het zich afspeelde miste mijns inziens wel wat meer diepte en afwerking.
Hoe dan ook… er komt wel een deel twee. De verwachting is dat die in april 2018 in het Engelse taalgebied zal verschijnen. Ik weer niet of ik die nog wel wil lezen. Jammer, want het is toch wel SF en daar kunnen we er niet genoeg van hebben.

Jos Lexmond