Angstaanjagend realistisch beschreven - Tot tranen toe geroerd

Telkens weer als ik dit soort “oorlogsverhalen” lees grijpen ze me naar de strot. Toch wil ik ze steeds maar weer lezen, omdat het niet vergeten mag worden. Niet de aantallen, maar de verhalen van en over de mens achter het getal. Het blijft me hoe dan ook fascineren, ook al kan ik het bij 99 procent van de verhalen niet droog houden. Het emotioneert me tot op het bot. De gruwelen, de angst en hoop, maar ook de liefde die soms opbloeide – zelfs tussen “onmogelijke” partijen.

Zo ook dit verhaal.
'Alleen hij' is deels gebaseerd op ware feiten en Andrew Gross heeft er met zijn eigen inzicht een fictieve twist aan gegeven die het boek een doordringend karakter mee geeft.
Het begint al met een bericht dat je aan het denken zet, een uiterst geheim project waarvan slechts enkele mensen op de hoogte zijn. Deze mensen staan aan de hoogste top van de Amerikaanse geheime dienst – tot aan de president toe ….. het Manhattanproject.
Er zijn slechts twee personen op de wereld die de ontbrekende codes/berekeningen uitgedokterd hebben om een allesvernietigend wapen te maken en één daarvan werkt samen met de Duitsers. De andere is de Joodse Alfred Mendl, maar hij is met zijn gezin vanuit het getto van Warschau op transport gezet naar Auschwitz. Deze probeert uit alle macht om niet door te draaien in het kamp en doet er alles aan om zijn werk van twintig jaar op de een of andere manier te bewaren. De professor, zoals hij wordt genoemd, weet op een wel heel aparte manier al zijn bevindingen te onthouden. Maar zal hij zijn kennis ooit bij de juiste personen weten te krijgen?

Nathan Blum weet op wonderbaarlijke wijze Europa te ontvluchten met een voor de Joden zeer belangrijk relikwie. Helaas moet hij daarbij de rest van zijn gezin achterlaten, zijn ouders en zusje. Hij voelt zich hierdoor zo slecht als hij uiteindelijk in Amerika aankomt dat hij zich bij het leger aanmeldt. Door zijn meertaligheid is hij uiterst belangrijk voor het vertalen van onderschepte berichten. Maar hij wil meer doen en geeft dit ook steeds aan bij zijn meerderen. Op een gegeven moment lijkt zijn wens uit te komen, maar het is een ontiegelijk, haast onuitvoerbaar plan dat door de mensen van het Manhattanproject bedacht is. Willen ze de Duitsers een stap voor blijven met de ontwikkeling van een bepaald soort wapen dan zullen ze de kennis nodig hebben van Alfred Mendl – de enige mogelijkheid is dus om deze te bevrijden uit Auschwitz dat vergeven is van corrupte, nietsontziende kampbeulen en hun hulpjes, en niet te vergeten de “douches” waar weinig mensen van terug komen.
Toch is Nathan vastbesloten, hij gaat naar Auschwitz om de prof te bevrijden. Een minutieus plan wordt uitgedacht en hij laat zich droppen in vijandelijk gebied in de buurt van het kamp …

Angstaanjagend realistisch beschreven waarbij ik mezelf opgejaagd voelde – zij het dan om maar door te willen lezen. Ik vluchtte in sneltreinvaart door het boek, mezelf voorhoudend om af en toe adem te halen. Hongerend naar een goede afloop visualiseerde ik de gruwelen en kreeg zoals altijd kippenvel en tranen in mijn ogen. Een aantal twists in het verhaal zorgden voor nog meer spanning. Ik realiseerde me dat er miljoenen verhalen zijn of waren die nooit verteld zijn, puur omdat de mensen het niet konden navertellen … daar word ik stil van van binnen.

Petje af voor Andrew Gross om de verhalen van zijn schoonvader te verbinden met een fictief verhaal dat je aan zal grijpen, op meerdere manieren.

https://josesprakeloos.blogspot.nl/2017/11/andrew-gross-alleen-hij.html