Lezersrecensie
Beetje vreemd maar wel lekker!
Dat Sophie Hannah al jong geïnspireerd werd door Agatha Christie is in dit boek heel erg luid en duidelijk. “Suspense is killing” is een understatement. Het mysterieuze en vage dat een Christie kenmerkt is dan ook zeer nadrukkelijk aan de orde!
Justine, haar man Alex en dochter Ellen verruilen het drukke Londen voor het kleine Kingswear in Devon.
Justine wil graag het NIKS doen tot kunst verheffen, niets meer moeten is haar nieuwe lijfspreuk.
Als haar dochter na een aantal maanden steeds vreemder begint te doen zal Justine toch IETS moeten doen voor haar gevoel.
Het boek bestaat in principe uit twee lijnen.
Het perspectief van Justine en daarnaast het in opdracht van school geschreven – schuin gedrukte – verhaal van Ellen. Als op een dag blijkt dat George (het nieuwe beste schoolmaatje van Ellen) geschorst is omdat hij iets gedaan zou hebben zakt Ellen in een soort van dip. Justine neemt contact op met school en is helemaal flabbergasted als George volgens de schoolleiding helemaal niet bestaat.
Dan gebeurt er iets vreemds met je hersenen.
Werkelijkheid en fictie lopen als het ware door elkaar heen. Je gaat je afvragen wat er verder nog meer niet klopt. Je gaat twijfelen aan de karakters, zijn ze wel goed bij hun hoofd? Wie denkt en reageert nog enigszins rationeel en waar eindigt dit verhaal. Er gebeuren zoveel vreemde dingen, zoals bijvoorbeeld anonieme telefoontjes richting Justine. Iemand wil haar koste wat kost weg hebben uit Devon – maar waarom? Hoe ver gaat de anonieme beller en waar past die George toch in het geheel? Als ze zelfs op school helemaal van het padje lijken te zijn neemt Justine het heft in eigen hand en voert haar eigen zoektocht uit. Daarbij stuit ze op een dame die in alles wel een soul-mate lijkt te zijn en dan gaat het verhaal weer een andere kant op …... tenminste zo lijkt het.
Vaag maar superb in elkaar gezet verhaal dat je als lezer vaak op het verkeerde been zet. Mysterieus maar goed uitgewerkte karakters die zeer uiteenlopend lijken maar toch op de een of andere manier een click hebben. Ik hou er wel van dat ik een beetje met een kluitje het riet in wordt gestuurd – en dan bij de laatste, definitieve punt alsnog verrast achter blijf met een raar gevoel van:
Oké ...dat was een beetje vreemd maar wel lekker leesvoer!
http://josesprakeloos.blogspot.nl/2016/09/sophie-hannah-alles-op-het-spel.html
Justine, haar man Alex en dochter Ellen verruilen het drukke Londen voor het kleine Kingswear in Devon.
Justine wil graag het NIKS doen tot kunst verheffen, niets meer moeten is haar nieuwe lijfspreuk.
Als haar dochter na een aantal maanden steeds vreemder begint te doen zal Justine toch IETS moeten doen voor haar gevoel.
Het boek bestaat in principe uit twee lijnen.
Het perspectief van Justine en daarnaast het in opdracht van school geschreven – schuin gedrukte – verhaal van Ellen. Als op een dag blijkt dat George (het nieuwe beste schoolmaatje van Ellen) geschorst is omdat hij iets gedaan zou hebben zakt Ellen in een soort van dip. Justine neemt contact op met school en is helemaal flabbergasted als George volgens de schoolleiding helemaal niet bestaat.
Dan gebeurt er iets vreemds met je hersenen.
Werkelijkheid en fictie lopen als het ware door elkaar heen. Je gaat je afvragen wat er verder nog meer niet klopt. Je gaat twijfelen aan de karakters, zijn ze wel goed bij hun hoofd? Wie denkt en reageert nog enigszins rationeel en waar eindigt dit verhaal. Er gebeuren zoveel vreemde dingen, zoals bijvoorbeeld anonieme telefoontjes richting Justine. Iemand wil haar koste wat kost weg hebben uit Devon – maar waarom? Hoe ver gaat de anonieme beller en waar past die George toch in het geheel? Als ze zelfs op school helemaal van het padje lijken te zijn neemt Justine het heft in eigen hand en voert haar eigen zoektocht uit. Daarbij stuit ze op een dame die in alles wel een soul-mate lijkt te zijn en dan gaat het verhaal weer een andere kant op …... tenminste zo lijkt het.
Vaag maar superb in elkaar gezet verhaal dat je als lezer vaak op het verkeerde been zet. Mysterieus maar goed uitgewerkte karakters die zeer uiteenlopend lijken maar toch op de een of andere manier een click hebben. Ik hou er wel van dat ik een beetje met een kluitje het riet in wordt gestuurd – en dan bij de laatste, definitieve punt alsnog verrast achter blijf met een raar gevoel van:
Oké ...dat was een beetje vreemd maar wel lekker leesvoer!
http://josesprakeloos.blogspot.nl/2016/09/sophie-hannah-alles-op-het-spel.html
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van José
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
