Naïef slachtoffer van een vrouwonvriendelijke mannenwereld (3,5 ster)

Ada Vaughan is een meisje van eenvoudige komaf. Ze werkt als naaister in een Londens atelier en droomt ervan ooit haar eigen maison Vaughan in Parijs te vestigen. Als ze de charismatische Stanislaus ontmoet, die suggereert haar hierbij te helpen, valt ze als een blok voor hem. Eenmaal in de roze wolk, neemt ze zijn duistere kanten voor lief. Ze slaat alle waarschuwingen van de ophanden zijnde oorlog in de wind en gaat met hem mee naar Parijs. En dan begint de ellende, want de oorlog breekt wel degelijk uit. Ze wordt aan haar lot overgelaten en zoekt haar toevlucht bij de nonnen. De Duitsers doen een inval en voeren alle Britse nonnen af, waaronder Ada. Uiteindelijk komt ze terecht in het huis van de commandant van Dachau. Ze wordt daar onder erbarmelijke omstandigheden gevangen gehouden en gedwongen tot meer werk dan een mens aan kan.
Na de bevrijding komt ze terug in Londen, waar door de bombardementen veel is veranderd in het straatbeeld. Maar ook maatschappelijk: alles is vanwege de rantsoenering op de bon. Ada heeft nog steeds haar droom een atelier te beginnen. Als ze Gino ontmoet, meent ze dat die haar wel een partnerschap kan bezorgen. Als lezer zie je het hele lieve leventje zich herhalen, met alle gevolgen van dien.

Mary Chamberlain wil vooral schetsen hoe beroerd de positie van de vrouw was in Engeland, en met name ook in het rechtssysteem. Dat doet ze op zich goed. Maar het neemt niet weg dat de naïviteit van Ada ergerlijk is. Zelfs als ze door het leven gemangeld is, heeft ze nog niks geleerd? Jammer, want dit doet wel afbreuk aan de personage Ada Vaughan.
Desondanks is dit boek het lezen alleszins waard en zou ik het 3,5 ster geven als dat kon.