Kwaakalarm: red mens en dier nu het nog kan.

Professor Victor Sluis verlaat de universiteit om een bedrijf in nanotechnologie te beginnen. Hij is een bevlogen man die gelooft in de maakbaarheid van zijn leven. Bevlogen en met het idee dat zijn controlegedrag zijn vrouw Sophie en dochter Eline dient. Dat dit laatste niet klopt krijgen vrouw en dochter hem niet aan zijn verstand gepraat. En nu Eline op kot zit en een eerste seksuele relatie heeft, slaat de controledwang bij Victor helemaal door. Middel tot doel: een wetenschappelijke proef van onethische aard. Ondertussen komt de ene sneeuwstorm na de andere voorbij. Steeds erger, tot wel anderhalve meter sneeuw. Om daarna over te gaan in overstromingen en nog meer sneeuw.

Aanvankelijk lijkt 'Witte warmte' te gaan over de verblindheid van Victor die het grote geld ziet voor zijn gezin, het overschrijden van ethische grenzen in de wetenschap, gewoon omdat het kan. Maar het verhaal gaat door en dan komt dochter Eline om de hoek kijken met een door haar geschreven ecologisch sprookje over de dieren in een Pools oerbos. Dit komt over als een wonderlijke en misplaatste wending. Het probleem is dat er zoveel thema's voorbijkomen in 'Witte warmte' (de hang naar vrijheid, ethische vraagstukken, familierelatie, milieu, maakbaarheid van het leven) dat je door de bomen het Poolse oerbos bijna niet meer ziet staan. Toch lijkt het daar uiteindelijk allemaal om te draaien. Hoe de mens alles ten dienste stelt van zichzelf, of het nu gaat om technologie die verder kan gaan dan wenselijk, of om pesticiden, broeikasgassen, etc. En hoe de mens ondertussen (ver)blind is en niet beseft dat het voor mens en dier één minuut voor twaalf is.

Dat zou kunnen rechtvaardigen dat personages en vele thema's verder weinig uitgewerkt zijn. Zij dienen enkel als conceptueel voorbeeld van het punt dat gemaakt wil worden in 'Kwaakalarm' en door de steeds heftiger weersoverlast: doe iets aan het milieu vóór het voor mens en dier te laat is.
Op deze manier beschouwd, is 'Witte warmte' een aardig voorbeeld van hoe de grenzen van technologie ten dienste van de mensheid steeds dreigen te verschuiven en ongewild een sneeuwbaleffect kunnen veroorzaken.