De balans naar het verleden slaat te ver door

Bloedlink is het eerste boek van het schrijversduo en echtpaar Marianne en Theo Hoogstraaten, welke ik lees. Julia en Vicky reizen als backpackers rond in Italië en lijken plotseling compleet van de aardbodem verdwenen. Julia`s zus Emilia reist naar Italië om naar haar zus op zoek te gaan. Er ook een tweede verhaallijn met Madeleine, zich afspelend in het jaar 1206. Zij wordt beschuldigd van hekserij. Wat hebben beide verhaallijnen met elkaar te maken is de vraag?

Het boek start met een cryptische proloog over een persoon, wie onderdeel uitmaakt van een geheim genootschap en bevestigt dat de missie om het meisje te pakken te krijgen is geslaagd. Als lezer heb je nu dus meer informatie naar Emilia. Vervolgens maak je kennis met Madeleine in het jaar 1206. De hoofstukken zich afspelend in 1206 zijn aanmerkelijk langer en vaker voorkomend als de zoektocht in het heden. Het gebeurtenissen in verleden dienen ter ondersteuning van het heden, maar de balans naar het verleden slaat veel te ver door en haalt de vaart uit het verhaal.

In het verhaal in het heden passeren een flink aantal cliches over Italië en Italianen de revue. Corruptie ten top, eigenlijk kan je met het betalen van smeergeld alleen maar de zoektocht naar Julia nieuw leven in blazen. Gelukkig blijkt later in het verhaal, dat dit maar ten dele waar is. En dan de Italiaanse mannen...

Is de link tussen het verleden en heden in Bloedlink ongeloofwaardig? Nee, dat zeker niet. Dan Brown maakt gebruik van dezelfde soort links en dat is dan ook niet het probleem van dit boek. Als het boek zich meer in het heden had afgespeeld en de geschiedenis van Madeleine bondiger was beschreven, dan was het in mijn ogen een beter boek geweest.