Zwakke poging tot imitatie

38 jaar na de dood van Agatha Christie krijgt de Britse schrijfster Sophie Hannah toestemming van de erfgenamen om de speurder Hercule Poirot nog eenmaal tot leven te wekken. In de Monogram moorden is Hercule Poirot in Londen en raakt hij betrokken bij het onderzoek naar de drie identieke moorden in het hotel Bloxham.

Agatha Christie blonk uit met haar detectives, echte whodunits met briljante ontknopingen. Niet voor niets hebben 4 miljard lezers wereldwijd haar boeken verslonden. Sophie Hannah is hier jammer genoeg niet in geslaagd. In haar poging Agatha Christie te evenaren, is ze verzand in traagheid en langdradigheid. Dit haalt de vaart en spanning compleet uit het verhaal en het wordt haast een gevecht om het boek uit te lezen. Het boek mist de verrassende ontknopingen en plotwendingen. Op twee derde van het boek, nam mijn irritatie toe. Hercule Poirot voelt zich superieur ten opzichte van iedereen en heeft een neerbuigende houding.

Het boek heeft het net niet. Het heeft er wel toe geleid dat ik zeker een boek van Agatha Christie ga lezen, al is het maar om vergelijkingsmateriaal te hebben.