Suzanne Hazenberg gaat geen taboes uit de weg

In Eet spelen 3 personages een hoofdrol. Anouk, een studente personeelsmanagement en geobsedeerd door eten met het gevolg dat zij amper meer eet en haar relatie onder druk komt te staan. Ten tweede Marek, een geïmmigreerde Pool, voorheen werkzaam op een ganzenfokkerij en nu geld verdienend met enkele los-vast baantjes. Ten derde, Mercedes, een Colombiaanse, welke onder valse voorwendselen naar Nederland is gekomen en nu de hoer moet spelen. Allen wonen/werken zij vlakbij elkaar in Amsterdam, in de Pijp, zonder dat ze elkaar ooit gesproken hebben.

Zonder meer te vertellen over het plot van het boek, kun je zonder meer stellen dat Suzanne Hazenberg taboes niet uit de weg gaat en in het boek gruwelijke zaken naar voren brengt in het verhaal. Gruwelijk is het soms zeker, maar net niet over de grens. Het boek heeft me continu geboeid en je merkt dat Suzanne Hazenberg gedegen onderzoek heeft gedaan en kennis van zaken heeft gehad tijdens het schrijven van het boek. Zeer boeiend hoe de compleet verschillende levens van de drie personages langzaam met elkaar verweven raken en ze uiteindelijk hun leven niet meer zeker zijn.