Lezersrecensie
Een prachtig eerbetoon aan een sterke vrouw, Maribel Sastre
In 2006 wordt Edwin Winkels, sinds 1988 wonend in Barcelona, geattendeerd op het bijzondere graf van Maribel Sastre op de begraafplaats van Montjuic. Hij wordt door het graf geïnspireerd om haar te leren kennen en haar verhaal te vertellen. Edwin Winkels was ruim 30 jaar journalist, je kunt hem misschien kennen van zijn bijdrage aan het NOS sportprogramma tijdens de Tour de France, De avondetappe. Hij legt zich momenteel toe op het schrijven van romans.
Als de in Barcelona woonachtige Maribel Saste achttien jaar verkondigd zij aan haar ouders, dat ze haar droom gaat volgen en stewardess wil worden en ze voegt de daad bij het woord. Ze wordt direct aangenomen bij de Spaanse luchtvaartmaatschappij Aviaco, vooral omdat ze zo elegant is. Op 4 december 1958, als zijn zo`n zes maanden stewardess is, vliegt Maribel mee met de vlucht van Vigo naar Madrid. Echter komen zij nooit aan in Madrid. Boven de bergketen "De dode vrouw" vlakbij Madrid verdwijnt het vliegtuig en na een dagenlange zoektocht wordt het toestel gevonden en veranderd het leven van de familieleden van passagiers en personeel voorgoed.
Ruim achtenveertig jaar later verteld Ana, de 88-jarige moeder van Maribel, haar belevenissen rond de laatste vlucht van Maribel. Maribel komt ook aan het woord voor en tijdens haar laatste vlucht. Op haar vlucht reizen ook de zusjes Ester en Josefa mee, op weg naar hun ouders in Madrid. Hun moeder Emilia Gesteira is op van de zenuwen en verlangd naar haar dochters, welke zij vijf jaar heeft moeten missen. Het drietal perspectieven geeft het boek een extra dimensie en zorgt ervoor dat het tragische waargebeurde drama van alle kanten wordt belicht. Alle mensen op de vlucht hebben hun eigen even mooie verhaal, waarom ze juist deze vlucht nemen. Dit wordt prachtig beschreven, vol emotie en respect voor de passagiers.
De afloop van het boek is natuurlijk reeds duidelijk, maar Edwin Winkels weet je van de eerste tot de laatste bladzijde te boeien. Prachtig hoe een imposant graf op Montjuic tot zo`n ontzettend mooie en ontroerende roman leidt. Een krachtig, zelfbewust meisje van achtien, Maribel, in de bloei van haar leven.Vastberaden in haar droom te volgen en dit met zoveel liefde te doe. Ook de twee moeders , zo`n 48 jaar na elkaar, verlangen ernaar hun dochter(s) in de armen te sluiten, maar zullen dit nooit meer meemaken.
Prachtig ook het nawoord van het boek met alle betrokkenen van de passagiers en hoe zij hebben geprobeerd hun leven weer op de pakken naar de vreselijke tragedie. De foto`s van Maribel, haar moeder en de twee zusjes Ester en Josefa maken het beeld compleet! De laatste indrukwekkende foto van Maribel`s begrafenis maakt je stil. Als ik ooit nog een in Barcelona ben, ga ik zeker een bezoek brengen aan haar graf en zal als eerbetoon aan haar en haar moeder, een bos bloemen meenemen, die niet triest boven haar graf zal hangen.
Als de in Barcelona woonachtige Maribel Saste achttien jaar verkondigd zij aan haar ouders, dat ze haar droom gaat volgen en stewardess wil worden en ze voegt de daad bij het woord. Ze wordt direct aangenomen bij de Spaanse luchtvaartmaatschappij Aviaco, vooral omdat ze zo elegant is. Op 4 december 1958, als zijn zo`n zes maanden stewardess is, vliegt Maribel mee met de vlucht van Vigo naar Madrid. Echter komen zij nooit aan in Madrid. Boven de bergketen "De dode vrouw" vlakbij Madrid verdwijnt het vliegtuig en na een dagenlange zoektocht wordt het toestel gevonden en veranderd het leven van de familieleden van passagiers en personeel voorgoed.
Ruim achtenveertig jaar later verteld Ana, de 88-jarige moeder van Maribel, haar belevenissen rond de laatste vlucht van Maribel. Maribel komt ook aan het woord voor en tijdens haar laatste vlucht. Op haar vlucht reizen ook de zusjes Ester en Josefa mee, op weg naar hun ouders in Madrid. Hun moeder Emilia Gesteira is op van de zenuwen en verlangd naar haar dochters, welke zij vijf jaar heeft moeten missen. Het drietal perspectieven geeft het boek een extra dimensie en zorgt ervoor dat het tragische waargebeurde drama van alle kanten wordt belicht. Alle mensen op de vlucht hebben hun eigen even mooie verhaal, waarom ze juist deze vlucht nemen. Dit wordt prachtig beschreven, vol emotie en respect voor de passagiers.
De afloop van het boek is natuurlijk reeds duidelijk, maar Edwin Winkels weet je van de eerste tot de laatste bladzijde te boeien. Prachtig hoe een imposant graf op Montjuic tot zo`n ontzettend mooie en ontroerende roman leidt. Een krachtig, zelfbewust meisje van achtien, Maribel, in de bloei van haar leven.Vastberaden in haar droom te volgen en dit met zoveel liefde te doe. Ook de twee moeders , zo`n 48 jaar na elkaar, verlangen ernaar hun dochter(s) in de armen te sluiten, maar zullen dit nooit meer meemaken.
Prachtig ook het nawoord van het boek met alle betrokkenen van de passagiers en hoe zij hebben geprobeerd hun leven weer op de pakken naar de vreselijke tragedie. De foto`s van Maribel, haar moeder en de twee zusjes Ester en Josefa maken het beeld compleet! De laatste indrukwekkende foto van Maribel`s begrafenis maakt je stil. Als ik ooit nog een in Barcelona ben, ga ik zeker een bezoek brengen aan haar graf en zal als eerbetoon aan haar en haar moeder, een bos bloemen meenemen, die niet triest boven haar graf zal hangen.
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Joyce Remmerswaal
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
