Lezersrecensie
Beste boek ooit?
Almar Otten schreef een tweewekelijkse column op Crimezone een verslag van zijn voorbereidingen om van Het Ronde Huis zijn beste boek ooit te maken en meer bekendheid te generen. Het Ronde Huis is het eerste boek van Almar Otten, dus of het zijn beste boek ooit is, kan ik niet beoordelen, maar het is zeer zeker een top boek.
Het boek draait om Het Ronde Huis, een huis dat daadwerkelijk heeft bestaan. Het stond in de bossen vlakbij Nunspeet op de Veluwe. Er zijn vele verhalen rond het huis, er zouden seksorgies hebben plaatsgevonden en kinderen zijn misbruikt. Ook de koninklijke familie, met name Prins Hendrik, was een vaste bezoeker.
Het boek is een prachtige combinatie van historie en een thriller, omdat de waarheid rond het huis vaag is, brengt het jaren later nog veel spanning met zich mee. Almar Otten heeft een duidelijke, heldere schrijfstijl, welke goed bij het boek past. De verdeling tussen heden en verleden is in evenwicht en geen moment saai.
De individuele personages vullen elkaar goed aan, de ervaren rechercheur Jaros en de enthousiaste jongeren, historica Lineke en rechercheur Ellen. Het interessantste karakter vind ik toch Isabel. De vraag is: welke stempel heeft het verleden van haar moeder op haar. Halverwege het boek, was het amper meer weg te leggen, ik moest blijven leven en voelde me erg betrokken bij de zoektocht naar de waarheid ontrent de moeder van Isabel en Maria Hackfort.
Ik geef het boek vier sterren. Ik heb zeer genoten van het boek en ben zeker van plan eerdere boeken van Almar Otten te gaan lezen.
Het boek draait om Het Ronde Huis, een huis dat daadwerkelijk heeft bestaan. Het stond in de bossen vlakbij Nunspeet op de Veluwe. Er zijn vele verhalen rond het huis, er zouden seksorgies hebben plaatsgevonden en kinderen zijn misbruikt. Ook de koninklijke familie, met name Prins Hendrik, was een vaste bezoeker.
Het boek is een prachtige combinatie van historie en een thriller, omdat de waarheid rond het huis vaag is, brengt het jaren later nog veel spanning met zich mee. Almar Otten heeft een duidelijke, heldere schrijfstijl, welke goed bij het boek past. De verdeling tussen heden en verleden is in evenwicht en geen moment saai.
De individuele personages vullen elkaar goed aan, de ervaren rechercheur Jaros en de enthousiaste jongeren, historica Lineke en rechercheur Ellen. Het interessantste karakter vind ik toch Isabel. De vraag is: welke stempel heeft het verleden van haar moeder op haar. Halverwege het boek, was het amper meer weg te leggen, ik moest blijven leven en voelde me erg betrokken bij de zoektocht naar de waarheid ontrent de moeder van Isabel en Maria Hackfort.
Ik geef het boek vier sterren. Ik heb zeer genoten van het boek en ben zeker van plan eerdere boeken van Almar Otten te gaan lezen.
1
Reageer op deze recensie