Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Mason Child of Lee Cross?

Dazzle 14 november 2016
Nadat ik de laatste pagina van "het jachtseizoen" had dichtgeslagen vroeg ik me af, heb ik nu net een boek van Lee Child en zijn Jack Reacher gelezen of toch het debuut van Mason Cross (Glasgow, VK, 1979) rond Carter Blake.

Het kan toeval zijn maar het gebruik van korte zinnen, het ritme, een karakteristiek geïsoleerd personage, de aandacht voor wapens en de vrij emotieloze trekken van de hoofdpersonage lijken één op één kopieën van de genoemde Child. Maakt dit het een vervelend boek, Nee dat zeker niet, maar wat bij mij voornamelijk blijft hangen is het gevoel dat je het allemaal al één of twee keer gelezen hebt..

Dit boek volgt Carter Blake, een zogenaamde lone wolf die van het vinden van mensen zijn specialiteit heeft gemaakt.. Door zijn leger achtergrond, en zijn vele contacten maar bovenal zijn emotieloze karakter vind hij iedereen die niet gevonden willen worden. Af en toe neemt hij een opdracht aan, en in dit geval zoekt hij naar een ontsnapte vuurgevaarlijke gevangene voor de FBI. De gevangene is de doorgedraaide oorlogsveteraan Caleb Wardell, een voormalig scherpschutter die onderweg naar de dodencel vlucht en aan het moorden slaat.. Carter Blake wordt benaderd om toe te treden tot een kleine eenheid van de FBI om Wardell voordat de paniek uit breekt in de publieke opinie weer op te pakken. Blake neemt de opdracht aan.

Zoals gezegd wordt het boek opgebouwd in korte zinnen, is het vrij zakelijk geschreven en behelpt het zich van een vrij chronologische tijdsopbouw van één week . Het vertelperspectief is met name die van Blake, soms afgewisseld met die van Wardell of zijn vrouwelijke FBI partner Elaine Banner (waar hij net als in de verhalen van zijn voorbeeld Child een seksuele escapade mee heeft)

Mason Cross heeft best een aardig debuut geschreven waar het eigenlijk allemaal wel klopt. Toch heeft het boek mij niet vast kunnen grijpen om de eerder genoemde reden dat het voor mij las als een boek wat je al eens gelezen hebt. nergens wordt het bloed spannend of is er enige originaliteit te ontdekken. Ben benieuwd of hij met de opvolger meer van een soort van "eigen stijl" kan laten zien.

Eindoordeel 2,5 ster

Spanning 2**
Plot 4****
Leesplezier 3***
Schrijfstijl 4****
Originaliteit 1*
Psychologie 2**

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Dazzle