Klassieke clichés nog maar eens verteld

Met een behoorlijke verwachting begonnen aan Mea Culpa van Claire Mackintosh, de recensies en kritieken zijn immers voornamelijk lovend. 382 pagina's verder is het boek uit en ben ik een illusie armer.

Mackintosh heeft een boek geschreven wat rechtstreeks overgeschreven lijkt uit een zelfhulpboek hoe schrijf ik een thriller en werkt zich van cliché naar cliché. Op zich doet ze dat niet in een vervelende schrijfstijl maar dit weegt absoluut niet op tegen de voorspelbaarheid van het verhaal (in de lijn van Sleeping with the enemy).De voorspelbaarheid zorgt er ook voor dat de bedoelde spanning ontbreekt, niet omdat het niet opgeschreven is maar omdat je het gevoel hebt het al een keer gelezen te hebben en dus weet wat er komt. De enige grote verrassing is de twist aan het eind van deel 1 wat dan het begin is van deel 2. Daarnaast klopt met name in deel 1 de tijdlijn niet.. Kan me voorstellen dat als dit je eerste thriller is het veel heeft wat een boek goed maakt, maar voor mij was het 'm niet


Totaal score 2 **

Spanning: 1*
Plot: 3***
Leesplezier: 2 **
Schrijfstijl: 3 ***
Originaliteit: 1 *
Psychologie: 2**