De 100 moeten het oplossen

De aarde is honderden jaren geleden verlaten en de mensheid (of wat er van over is gebleven) zit in een groot ruimteschip. Na al die jaren blijkt het schip niet meer zo lang mee te gaan. Ze besluiten om 100 gevangenen (onder de 18 jaar) naar de aarde te sturen, om te kijken of de radioactieve straling nog schadelijk is.

In het verhaal volg je vier hoofdpersonages: Clarke, Wells, Bellamy en Glass. Het verhaal wordt beetje bij beetje door ze verteld. Allen hebben zij zo hun redenen waarom ze wel of niet naar de aarde willen gaan. Door flashbacks kom je achter hun redenen. 

Eenmaal op de aarde hebben de 100 het niet gemakkelijk. Ze zijn neergestort en moeten op zoek gaan naar de voorraden die ze hebben meegekregen. Al snel blijkt dat er weinig voedsel is meegestuurd. Hier zullen ze dus ook zelf naar op zoek moeten gaan.

Het boek leest snel weg, de schrijfstijl was niet mijn ding, sommige zinnen las ik zo snel dat ik ze eigenlijk niet gelezen heb. Soms kwamen er ineens hele romantische passages waarbij ik dacht: dit past niet bij het verhaal. Toch was ik benieuwd naar wat er zou gaan gebeuren op de aarde. De laatste drie à vier hoofdstukken grepen mij toch en nu wil ik zeker deel 2 lezen!