Voorspelbaar

In 1983 verdwijnt Rosie uit de slaapkamer die ze deelt met haar tweelingzusje Ruby.
Als 30 jaar iemand een biecht over Rosie in een zogenaamd biechtboek zet gaat hun jongere zusje Eve op onderzoek uit. Met gevaar voor eigen leven. Zal ze de waarheid weten te achterhalen?

Cover
Cover is mistig, donker, onheilspellend. Je ziet een eenzaam figuur die richting een kerkje oid loopt.
Door de sfeer die de cover oproept zou ik het zeker oppakken om de achterflap te lezen.

Mijn mening
Ik was best nieuwsgierig naar dit boek. Kende de schrijfster nog niet. En boeken waarvan het begin zich afspeelt in een verleden, dit geval 30 jaar, vind ik razend interessant. Wat doet zo'n gebeurtenis met de hoofdrolspelers? Op welke manier heeft het invloed gehad op hun verdere leven?

Was die nieuwsgierigheid terecht?
Voor maar een klein deel. Het enige waar ik over te spreken ben is dat je inderdaad goed meekrijgt wat, in dit geval, een vermissing met de achterblijvers doet.
Maar de rest van het verhaal...Mager, erg mager...
Welke wending het zou gaan nemen was mij meteen aan het begin al duidelijk. Zelden zo'n voorspelbaar boek gelezen. Zo jammer! Door die voorspelbaarheid werd het ook nergens spannend. Het was steeds meer een stapje dichterbij wat ik toch al wist.
Daarnaast vond ik het verhaal ook niet heel erg origineel. Zo'n 13 in een dozijn verhaal. Ik had het gevoel dat ik het allemaal al wel eens gelezen had: vermissing, zoektocht, sekte. Been there, read that!

Het verhaal wordt vanuit 2 perspectieven geschreven:
* familie van Rosie, het vermiste meisje. En dan met name het zusje Eve.
* het gezin dat lid is van de sekte. En dan met name de moeder Carol.

Wel positief vind ik de schrijfstijl. Het leest prettig en maake dat ik het boek wel heb uitgelezen.

Ik kan er niet meer dan 2 sterren voor geven.