Weinig spanning

Ik ben dit boek beginnen lezen met weinig tot geen verwachtingen. Ik wil het genre thriller wat gaan ontdekken. De cover van het boek sprak me direct aan. Dit gebeurt bij me wanneer een foto op de cover staat. Een vrouw met een vreemde blik in haar ogen. Waarom?

Olga en Matthijs vormen voor de buitenwereld een ideaal gezin. Ze hebben een dochter Juliette die volop in de puberteit zit. Matthijs is een carrièreman. Zeker nu hij net een nieuwe job heeft. Olga zorgt voor het huishouden en neemt een groot deel van de zorg voor Juliette voor haar rekening. Tenslotte wilde zij een kind. Stap voor stap begint Olga argwaan te krijgen naar de collega’s van haar man. Ze ondervindt ook dat Matthijs niet helemaal eerlijk is. Maar wat verbergt hij nu juist allemaal?

Het boek is verdeeld in 3 grote delen. Het is een makkelijke schrijfstijl waardoor het boek ook heel vlot leest. De hoofdstukken zijn voor mij ideaal van lengte.

Ik wilde kennis maken met het genre thriller voor de spanning. Hierin stelde het boek me enigszins teleur. In de helft van het boek, wil ik heel graag verder lezen. Ik wilde weten hoe alles in elkaar zit. Maar het was niet de spanning die ik gehoopt had bij een thriller.
In het boek zitten ook wel enkele maatschappelijke thema’s verwerkt. Chantage en vriendjespolitiek bij de top in grote bedrijven. Ik denk dat dit bij veel bedrijven van toepassing is, maar dat dit weinig aan het licht komt. Ik vind dat de schrijfster toch ook wel haar licht werpt op de gezinssituaties van een ouder die carrière wil maken. De ouder is niet veel thuis waardoor je, denk ik, toch vaak heel wat leuke en belangrijke momenten mist met je kind.

Ik vond het een goed boek om eens te lezen. Maar de echte thrillerfans gaan eerder teleurgesteld zijn. Naar mijn gevoel had de schrijfster met dit verhaal wel meer kunnen doen en heeft ze hier en daar kansen laten liggen.