chaotisch

Vanaf het moment dat je gaat lezen in 'De meisjes' kom je terecht in een reeks van gebeurtenissen die zeker in het begin geen einde kennen. Daardoor krijgt het een heel verwarrende start, wat naar mijn idee niet had gehoeven. Na een pagina of 60 wordt het allemaal wat makkelijker n is de schrijfstijl minder poëtisch en bloemrijk. Ook dat was soms echt to much. Het heden en verleden van Evie, de hoofdpersoon worden goed uitgewerkt. Het verleden 1969 spreekt wat meer tot de verbeelding dan het heden. In het verleden kun je meer inleven en sta je ook versteld van het gemak waarmee Russell de sekte leider, zijn vrouwen en meisjes kan indoctrineren. Een goed verhaal, waarin toch wel het onzeker zijn als puber goed naar voren komt. Waarbij het ook heel duidelijk is dat wat je als meisje beleefd, je maakt tot de vrouw die je later wordt. De hype voor een 'must read' is het zeker niet.