Te lang

Een nieuw verhaal van Lars Kepler. Dus een boek met hoge verwachtingen. En de spanning is goed, zeker in het begin, het bloed sijpelt nog net niet onder het boek vandaan. Na een goeie 250 pagina’s begint het verhaal in te zakken. Dit heb je niet gelijk door, het kabbelt voort, maar je kunt het boek zo wegleggen en weer oppakken.
Dan heeft het je aandacht niet meer. Gelukkig heb je dat niet echt in de gaten, totdat je bij de laatste 200 pagina’s komt dan zit je in een stroomversnelling. De spanning loopt weer op en er gebeurt weer heel veel waardoor je aandacht niet verslapt. Het slot is goed en dan proef je weer een echte Kepler.
Toch heb ik Joona gemist, gebeuren er dingen die over the top zijn en niet realistisch overkomen. Hoop toch dat Joona weer een grotere rol krijgt toe bedeeld in een volgens boek. Maar als ik de laatste regel van het verhaal lees, zakt mij de hoop in de schoenen, maar je weet het nooit met schrijvers..