Bloed en Beenderen is gewoon ok!

Reikhalzend keek ik uit naar de Nederlandse vertaling van het eerste boek van Tomi Adeyemi: Bloed en Beenderen. De reviews waren zo goed en ook een aantal (Amerikaanse) vloggers die ik volg waren allemaal heel positief. Zeer blij verrast was ik dan ook toen ik mee mocht doen met de Hebban leesclub voor dit boek (dank Hebban!!). Tot mijn grote spijt heeft Tomi mij niet helemaal kunnen overtuigen en vond ik het verhaal maar meh, gewoon ok dus. Ik lees veel fantasy en had verwacht hier een uniek bijzonder verhaal te vinden; helaas zaten er geen vernieuwende elementen in. Integendeel, het verhaal deed mij zelfs sterk denken aan de Throne of glass serie van Sarah J. Maas. Toegegeven, fantasyboeken gaan vrijwel altijd over onderdrukking, een queeste en over goed en kwaad, maar dit was toch echt 13 in een dozijn. Het enige dat echt anders is, is dat alle karakters een donkere huidskleur hebben. Ze had hier meer uit kunnen halen door nog meer te laten zien wat de onderdrukking geestelijk en fysiek voor effect heeft. In haar debuut gaat Tomi daarom veel te snel; er had meer in kunnen zitten door het verhaal rustiger op te bouwen en de lezer meer mee te nemen in de gevoelswereld van de hoofdpersonen. Nu waren het vooral acties en veel minder gevoelens, motieven. Daardoor bleef het afstandelijk en voelde ik mij niet zo betrokken bij het verhaal. Dat komt ook door het karakter en de daden van vooral de hoofdpersoon. Deze waren vaak niet geloofwaardig genoeg; er zaten veel tegenstrijdigheden in. Een voorbeeld daarvan is haar verschillende houding richting de prinses en de prins; niet logisch! De verhaallijn en groei van de prinses waren het sterkst. Het verhaal was vele malen beter geweest indien er geen romance in was verwerkt. Die verhaallijn paste niet bij de motivatie en denkwijze van de hoofdpersoon en voelde misplaatst. Kortom: door de hype waren mijn verwachtingen torenhoog, maar helaas, het was gewoon ok. Wellicht komt de hogere beoordeling in het buitenland doordat zij police brutality richting donkere mensen kennen en wij vrijwel niet of nauwelijks? Een mooie bijkomstigheid door de hype is dat veel lezers nu 'onbewust' worden meegenomen in wat discriminatie is. Complimenten voor de prachtige cover.