Bepaal voor jezelf de waarde van de woorden

Vandaag precies een jaar geleden waren de aanslagen in Brussel. De zoveelste aanslagen uit naam van een geloof. Met dit verschil dat dit wel heel erg dichtbij voelde voor mij. Ook omdat iemand die ik ken op dat moment in Brussel was. Gelukkig was met hem alles ok. Dit in tegenstelling tot de vrouw van Mohamed El Bachiri. Zij was wel één van de slachtoffers. Zijn grote liefde en moeder van zijn 3 zoons, gedood uit naam van een geloof, zijn geloof…

Mohamed beschrijft zijn verscheurende verdriet. Zijn onmacht om verder te moeten leven zonder zijn Loubna.

De Koran is poëzie, in het Arabisch is het een prachtige tekst. (…) Je kunt kritiek hebben op de Koran, maar als poëzie is die weergaloos. ( blz 20 )

Dat iemand nog zo mooi en bijna liefdevol over zijn heilige schrift kan praten, terwijl iemand uit naam van het zelfde boek zo’n vreselijk daad heeft kunnen verrichten. Ik vind het knap. Ik weet niet of ik dat nog zou kunnen zien.

Zou God het ons kwalijk nemen indien wij mensen liefhebben die anders denken dan wij? Hij heeft toch alle volkeren en naties zelf geschapen. ( blz 24 )

Laat ons handelen vanuit de rede en het hart! Aan moord of oorlog is niets spiritueels of transcendents…( blz 27 )

En zo staan er nog wel meer dingen uitgelegd over het moslimgeloof. Dingen die ik niet wist en die een heel andere kant laten horen van het geloof. En hoe je de dingen kunt interpreteren. Wat dat betreft heb ik ook echt iets geleerd van dit boek. En zou ik bijna willen zeggen dat iedereen die vooroordelen over moslims heeft verplicht dit boek zou moeten lezen. Het kan niet anders dan dat je dan anders naar het geloof gaat kijken.

Over de aanslagen zegt Mohamed: Hij laat me koud die kerel ( blz 48 ). Ik zou denk ik verteerd worden door wraakgevoelens. Ik vind het knap dat hij kan zeggen dat hij hem koud laat. Natuurlijk schiet je met wraakgevoelens niets op, maar het is zo voorstelbaar. En makkelijk…

Als je denkt dat onschuldigen doden en drama’s veroorzaken voor jou een vorm van gerechtigheid is, en als dat zelfs de gerechtigheid van God is, dan hebben jij en ik niet dezelfde religie. ( blz 58 )

Hoop:

Het leven heeft niet meer dezelfde smaak voor mij, maar de ondergaande zon is nog steeds prachtig. ( blz 69 )

Tenslotte:

Ik zweer dat ik dit onrecht zal beantwoorden, als eerbetoon aan wie Loubna was en voor altijd zal zijn, uit achting, bewondering en liefde voor al mijn mensenbroeders en -zusters, ongeacht hun religie, geloof, afkomst of seksuele geaardheid.

Ik ben een jihadist van de liefde. Vraag me niet om te haten, nog liever zou ik sterven! ( blz 76 )

Met alles wat ik geschrevn heb, heb ik toch het gevoel dat ik geen recht doe aan de waarde van dit boek, dit document. Laat staan dat ik er een waardering aan zou willen hangen. Dat doe ik dus ook niet.

Lees dit boek en bepaal voor jezelf de waarde van de woorden. Woorden recht uit het hart van een gebroken man.