Queen of Crime

Ik hou van Karin Slaughter, echt waar. Ik heb al haar boeken gelezen en niet een heeft mij teleurgesteld. Will Trent is natuurlijk mijn favoriet en in die zin is het jammer dat we hem, en Sara, niet tegenkomen in het boek.
Aan de andere kant is het ook wel leuk om een op zichzelf staand verhaal te lezen.
Goede dochter is een ander soort boek dan we gewend zijn van Karin. In de verte doet het denken aan John Grisham, maar dan wel met de gruwelijke feiten en details die we wel gewend zijn van Karin.
De hoeveelheid aan geweld kan overdreven gevonden worden, en onrealistisch, maar juist omdat het ergens zo over de top is vind ik het heerlijk om te lezen. Ik hou er van!
De personages worden goed uitgediept, al zijn de zussen, door de ervaringen, zo gesloten dat een deel ook wel verborgen blijft. Maar dat is goed, dat hoort juist bij hen.
Ik zat aan het eind eigenlijk nog maar met 1 vraag, en die is nog redelijk onbelangrijk: is Kelly Wilson wel of niet verstandelijk beperkt?
Wat mij steeds vaker opvalt is de functie van (huis)dieren in de boeken van Karin. Vaak hebben de hoofdpersonages huisdieren. Zo ook nu weer. En zeker in dit boek helpen de dieren als een soort traumatherapie. Charlie heeft in het extreme dieren waar ze voor zorgt. Tot de grondeekhoorns en wasberen aan toe. Ik vind dat mooi, dat dieren, ook in een boek, zo’n functie krijgen.
Al is het een ander boek dan we van Karin gewend zijn, het is nog steeds genieten voor de echte liefhebber. Ook met dit boek bewijst ze gewoon weer de Queen of Crime te zijn!