Zo spannend als een telefoonboek

Bij de Italiaanse maffia denken we vooral aan de Cosa Nostra uit Sicilië, maar in werkelijkheid is het de zogenaamde ‘ndrangheta uit Calabrie die steeds meer terrein aan het winnen is op het criminele gebied. Op dit moment heeft de organisatie zelfs het monopolie op de cocaïnesmokkel vanuit Zuid-Amerika naar Europa. In dit non-fictiewerk krijgt de lezer een idee van zijn ontstaansgeschiedenis, van de snoeiharde waarden die gehanteerd worden om geheimhouding te waarborgen en van de wijze waarop er tegenwoordig wordt gewerkt in binnen- en buitenland. Een kijkje in de keuken van de machtigste maffiaclan van dit moment.
Hoe spannend het onderwerp maffia ook mag klinken, in werkelijkheid is Bloedbroeders vooral een droge opeenvolging van feitelijkheden. In de meer dan driehonderdvijftig pagina’s wordt er een opsomming gegeven van belangrijke machtswisselingen, organisatiestructuren, begrippenlijsten, verduidelijkende schema’s en ellenlange bronvermeldingen. En dat alles in een gortdroge schrijfstijl die de enkele intrigerende anekdotes ook meteen verwoest. Een gemiddeld telefoonboek voelt meer als een spannend boek aan dan wat deze twee schrijvers hiervan maken.
De achterflap zegt dat het in de Italiaanse gemeenschap een unicum is dat men zo openhartig over deze tak van de maffia schrijft. Of het als journalistiek werk dus zijn doel dient is moeilijk te bepalen, want bij ons leeft de maffia een stuk minder dan in Italië zelf. Maar maakt het dit saaie journalistieke werk dan tot een must read voor een Hollander of Vlaming? Misschien dat iemand met een bovengemiddelde interesse in de maffia zich ermee weet te vermaken, maar voor een leek mondt het uit in een oninteressante warboel aan feitjes en weetjes. Interessanter leesmateriaal over de ‘ndrangheta is Het Engelengezicht van Andreas Ulrich, waar in ieder geval nog geprobeerd wordt om het onderwerp in een leesbare vorm te gieten.