Met elke knock-out verliest Liborio iets van zichzelf

Het was even schrikken toen ik halverwege 'De Cowboykampioen' (2015) besloot om auteur Aura Xilonen eens te googelen en toen niet de zachtmoedig ogende, een beetje te dikke en kale dertiger zag die ik me al lezende inbeeldde, maar een tienervrouw met een ontwapenend grote glimlach. De cover van mijn Nederlandse versie gaf ook niks prijs van het geslacht van de acteur, met daarop een afbeelding van een skelet in de volkstraditie van Día de los Muertos (Dag van de Doden), twee vechthanen in de oogkassen en een grote cowboyhoed op het hoofd. Om maar te zeggen dat vrouwenauteurs geen vrouwenboeken schrijven, nietwaar!? 'De Cowboykampioen' (2015) is een rauw verhaal over een Mexicaanse jongeman die door zijn ontwortelde migrantenbestaan zo goed klappen leert incasseren en uitdelen dat hij het goed doet als bokser. Auro Xilonen maakte er een underdog-verhaal van in de Amerikaanse traditie 'van krantenjongen tot miljonair', maar met de twist dat haar hoofdpersoon (Liborio) met elke kaakslag, stevige rechtse en knock-out ontdekt dat jezelf moeten invechten tegen een prijs komt. Hoewel de slang en de straattaal uit het Spaanstalige origineel wat kinderlijk en geforceerd voelt, is het sterk hoe hiermee het integratieproces van de hoofdpersoon ook talig wordt vormgegeven.