Menselijke strijd tegen kanker

Met een prettig gevoel voor pathos en sfeer wordt er een levendig beeld geschetst van de duizenden jaren durende strijd tegen kanker. Het levert een zeer toegankelijke roman op die leest als een episch heldendicht vol met wetenschappers die zich op een bepaald punt in de geschiedenis bevinden in hun zoektocht naar passende geneeswijzen. Daarmee worden hun ingewikkelde morele dilemma's en wetenschappelijke beperkingen pijnlijk invoelbaar gemaakt. Wat helpt is dat Mukherjee een zeer empathische schrijfstijl heeft en steeds de terugkoppeling maakt naar wat de gevolgen zijn geweest voor de patiënt. Daarom verwijst hij ook steeds terugnaa r zijn eigen ervaringen als behandelend arts. Die passages zijn waarschijnlijk nog wel het meest ontroerende van het werk omdat zij zo treffend de pijn, de hoop en de verwachtingen van de kankerpatiënt beschrijven. Het heeft hiermee een zeldzame combinatie van wetenschappelijke autoriteit en de speelsheid van de fictie-auteur. Zelfs de minder interessante elementen, zoals statistiek en onderzoek, worden beschreven op een manier dat zij een soort spanning teweegbrengen. Elke avond opnieuw verloor ik mij in een nieuw verhaaltje in een nieuw tijdvak en leerde ik als lezer weer iets meer over die ongelofelijk interessante materie rond kanker en het onderzoek ernaar. Het is maar te hopen dat er nog eens zo'n ambitieus werk van deze schrijver vandaan komt.