The Godfather in werkelijkheid

In 2007 verscheen de journalistieke roman Gomorra van Robert Saviono die een grote impact had op het Italiaanse lezerspubliek. Eindelijk werd er eens afgerekend met het romantische beeld van de maffia en werd de bende getoond als de boevenbende die het uiteindelijk is. In datzelfde licht moet Het engelengezicht gezien worden, als een journalistieke biografie van belangrijk ex-maffialid Giorgio Basile. Ulrich heeft gebruik gemaakt van zowel politieonderzoeken als gesprekken met Basile zelf om de feiten in deze roman te verifiëren. Hiermee schetst hij ons een beeld van een doodenge misdaadorganisatie wiens tentakels verder reiken dan het Italiaanse land met de komst van de Europese Unie.
Het verhaal van Giorgio Basile is op zichzelf al behoorlijk spectaculair. Zijn jonge leven begint al in connectie met het maffialeven als zijn moeder een stiekeme verhouding met de maffiabaas De Cicco onderhoudt. Deze lokale bekendheid beheerst het geboortedorp met een tactiek van angst aanjagen en buitensporig geweld toepassen waar nodig. In deze periode groeit Giorgio op als surrogaatzoon van de maffioso door de afwezigheid van zijn vader, die vertrokken is naar het Ruhrgebied om daar te werken als dagloner. Op een bepaald moment verhuist de familie Basile terug naar Duitsland om zich bij hun vader te voegen. Hier zet Giorgio zijn eerste stappen in het volwassen leven door zijn eerste baantje aan te nemen, maar dat laat hij al gauw varen als hij bij een ernstig bedrijfsongeluk betrokken raakt.
Eenmaal terug in Italië komt hij weer in contact met zijn 'stiefvader' De Cicco, die hem introduceert in de keiharde wereld van de Italiaanse maffia, de zogenaamde 'Ndrangheta'. De organisatie wordt geleid met rotsvaste regels als de welbekende omérta - de zwijgplicht onder maffiosi - en met een enorme eis tot eer en opoffering. Ondanks het geweld binnen de bende zijn het de lucratieve vooruitzichten die Giorgio tot een snel carrière makend maffialid maken. Maar dan wordt hij gearresteerd in Duitsland en ontdekt hij dat het juist de strenge regels van de bende zijn die het eerste worden gedropt als andere leden, waaronder De Cicco zelf, hem verraden. Hij zint vanaf dat moment op wraak en verwordt tot een agressieve, onpeilbare man. Het duurt niet lang of zijn wraakzin leidt tot de eerste dodelijke slachtoffers.
Andreas Ulrich schrijft de gebeurtenissen op als een spannende thriller, waarbij hij vooral observeert en beschrijft en de dingen nergens mooier maakt dan ze zijn. Daarmee is de schrijfstijl soms ook wat droog om te lezen, maar als je daar doorheen bijt is het goed te doen. Via het persoonlijke verhaal van Giorgio Basile leren we een heleboel bij over het criminele milieu en hoe deze gangsters omvormt tot gewetenloze psychopaten. Het is even schrikken hoe gedetailleerd Ulrich het exorbitante geweld beschrijft dat hoort bij deze wrede wereld, zeker als je bedenkt dat het naar de werkelijkheid is geschreven. In een voor- en nawoord wordt ook nog de link gelegd met de Italiaanse maffia in Nederland, dus als journalistiek werk heeft het ook een zekere importantie voor ons. Voor liefhebbers van alles wat met de maffia te maken heeft is dit zeker een must om gelezen te hebben.