Hallucinante gekte wordt snel saai

Dit is mijn derde boek van deze jaloersmakend jonge schrijver. Zijn schrijfstijl is heerlijk creatief, met lange zinnen die als het ware over de bladzijden meanderen. Maar om de een of andere reden blijft het hangen in onbegrijpelijke abstracties. Nooit heb je het gevoel dat je vat krijgt op de hoofdpersoon en zijn gekte. Het voelt onbevredigend, onlogisch en een tikkeltje te pretentieus allemaal. De satirische insteek van ziek willen zijn in een op gezondheid gerichte maatschappij werkt even, maar wordt naar verloop van tijd tergend irritant. Zelfs met maar 288 bladzijdes weet het boek saai te worden.