Bevreemdende Mix van Humor en Horror

Evenals bij zijn debuutroman is het een vreemde mengeling van genre-conventies, waarbij de nadruk ligt op kluchtige humor en amusante personages. De vrolijke, onbezorgde toon van zijn debuutroman is echter meer op de achtergrond gekomen en heeft plaats gemaakt voor een bitter gevoel voor cynisme. Daarbij vormt de grote grap van deze roman dat er enerzijds de lulligheid en het kleinburgerlijke van commissaris Pujol wordt beschreven, maar dat het anderzijds heel grafisch en gedetailleerd de meest gruwelijke aspecten van seriemoordenaars in beeld brengt.Toch weet Tusset dit fantastische gegeven niet helemaal ten volle uit te werken. In een geforceerde poging om zo postmodern mogelijk te zijn word er veel toegeschreven aan de rol van het toeval. Dat maakt het plotselinge en het onverwachte tot iets zonder verdere opbouw of bevredigend gevoel van karakterontwikkeling