Leuk concept, magere uitwerking

Ik zou om minder een boek lezen. De literaire tak van de beruchte/beroemde Britse horrorstudio 'Hammer' die een 'Man Booker Prize' winnaar strikt. 'Breakfast with the Borgias' (2014) mengt een heleboel gotische horrorconventies a la H.P. Lovecraft met een snufje Sartre en sporadisch de ironische kwinkslagen waarmee DBC Pierre bij mij eigenlijk niet meer stuk kan. Het gaat over een jonge wiskundige, gespecialiseerd in artificiële intelligentie en computertechnologie, die ermee geconfronteerd wordt dat mensen oncontroleerbaar en irrationeel worden als zij niet overgenomen zijn door de computersystemen in het dagelijkse leven. De levende doden die op elk station of vliegveld staan te tinderen, swipen, facebooken, candy crushen of anderszins in het holle licht van de vooruitgang staren. Pierre werpt interessante vraagstukken op en kiest een vermakelijke vorm om zijn ironische tirade mee te vertellen, maar het werk loopt niettemin een tikkeltje stuk op dat hij geen van de ideeën diepgravend uitwerkt. Voor een pretentieloze horror-roman is het niet eng, terwijl het als literair vormexperiment te vertrouwd voelt.