Bundel van wisselende kwaliteit

Na het lezen van de verhalenbundel Extase met ondertitel ‘Zinderende verhalen’ wordt de lezer bevangen door een angstig gevoel, namelijk dat het voornaamste streven en het belangrijkste doel in het leven van elke vrouw het bereiken van een liefst meervoudig orgasme per dag is.  

De bundel bevat tien verschillende verhalen geschreven door tien verschillende vrouwen, waarvan de kwaliteit sterk uiteenloopt. Nu kent het genre erotiek een beperkend probleem, namelijk het repeterende karakter van de seksuele daad waarbij men het begin en afloop van tevoren kent. Aan de auteur dus een uitdagende taak om het bekende te versluieren in het onbekende, verrassende, afwijkende.

Het is Halina Reijn uitstekend gelukt in haar verhaal ‘De zoon’. Zonder onnodig uitvoerige beschrijvingen van de daad zelf en bijbehorende lichaamsonderdelen, slaagt Halina Reijn erin om een zwaar erotisch geladen sfeer op te roepen. Intelligent, geestig en verrassend. Ook Milou van der Will weet in het verhaal ‘Madeleine’ de lezer mee te voeren naar een gepassioneerde liefdesdaad, lesbisch ditmaal, gegarneerd met de beschrijvingen van vele hoogstandjes uit de patisserie. Beide onderwerpen doen de lezer watertanden van plezier.  

Het elegante proza van Susan Smit in het verhaal ‘Weg van jou’ doet door haar tijdloze en geraffineerde aanpak denken aan de briefwisseling in Les liaisons dangereuses van Choderlos de Laclos en laat een lichtvoetig en fraai gevoel bij de lezer achter. Simpelweg mooi is ook het verhaal van Sophie van der Stap, contemporain en herkenbaar. Midden in de anonieme eenzaamheid van de grote stad vinden twee jonge mensen hun weg naar mogelijk geluk. Strak geschreven, zonder sentimenteel opsmuk, een genot om te lezen.  

Myrthe van der Meer wil ons in het verhaal ‘Spiegel’ laten geloven dat de wereld om seks draait. De twee jonge vrouwen in het verhaal produceren amper een gedachte die daar niet over gaat. Ook Sarah in het verhaal ‘Mag ik deze dans?’ is onophoudelijk bezig met seks te bedrijven of aan seks te denken. Het grote vraagstuk van wel of niet vreemdgaan en de mooi visueel beschreven verleidingsscène geven het verhaal wel iets extra’s.  

Het verhaal van Daphne Deckers, ‘Kamer 303’, kan met enige moeite omschreven worden als “grappig”. Het (te) vlotte, bewust jeugdige taalgebruik en een weinig verrassende en oppervlakkige plot komen infantiel over en missen de juiste uitwerking.  

Dezelfde meisjesachtige vrolijkheid kenmerkt het verhaal van Chantal van Gastel, ‘De laatste keer’. De door knappe tweelingzusters veroorzaakte verwarring is als idee best vermakelijk, het verhaal maakt de belofte echter niet waar.   ‘De galerij’ van Heleen van Royen is ondanks een prikkelend begin uiteindelijk alleen maar ranzig en laat een slechte nasmaak in de mond van de lezer achter. Rest ons alleen te hopen dat de personages van een dergelijk allooi in het echte leven ver in minderheid zijn.  

Georgina Verbaan verwart in haar verhaal ‘Nel’ erotiek met smerig, weerzinwekkend en misselijkmakend. In een volstrekt mislukte poging om te choqueren maakt zij zich schuldig aan gedetailleerde en herhaalde omschrijvingen van ongewassen lichaamsdelen, uitgezakte, oude, vette lichamen met klodders zinkzalf op schurende plekken, walgelijke buren en een kotsende hond. Als de bedoeling van een erotisch verhaal is om nooit meer aan seks te willen denken, dan is dat uitstekend gelukt.  

Zo is Extase dus een mengeling van kwaliteit geworden, de bijdragen van de vier eerstgenoemde schrijfsters zijn echter werkelijke juweeltjes die het de moeite waard maken om de bundel te lezen.