Elfjarig jongetje op zoek naar antwoorden

De elfjarige Alex is verknocht aan alles wat te maken heeft met astronomie. In de overtuiging dat er op een ander planeet intelligent leven is, neem hij alles wat hij relevante informatie vindt op zijn goudkleurige iPod op. Zijn ultieme droom is om tijdens een festival voor amateurastronomen een zelfgebouwde raket samen met de iPod de ruimte in te sturen. Het gezinsleven van Alex is bepaald niet ideaal: zijn vader is overleden, zijn moeder heeft vaak ‘stille dagen’ en zorgt niet voor het huishouden, zijn broer is ver weg in Los Angeles bezig met onduidelijke commerciële activiteiten. De intelligente en razend nieuwsgierige Alex is hele dagen alleen met als enig gezelschap zijn geliefde hond Carl Sagan, vernoemd naar de favoriete wetenschapper van Alex. Het vertrek van Alex naar het astronomen festival om zijn raket te lanceren, is het begin van een reeks gebeurtenissen die zijn hele bestaan overhoop zullen gooien.

Het verhaal wordt verteld in korte hoofdstukken, de opnamen van Alex voor de buitenaardse intelligentie op een verre planeet. De sterkste kant van het boek is de taal waarmee een elfjarig, vroegwijs amusant kereltje uiting geeft aan zijn gedachten en emoties. Het is Jack Cheng uitstekend gelukt om in de rol van een kind te blijven en de overpeinzingen en gedachten van Alex zijn af en toe ronduit hilarisch. Helaas heeft de schrijver besloten om de monoloog van Alex af en toe te onderbreken en te vervangen door een soort scenarioachtig geschreven tekst.  En dan krijgt de lezer dus zoiets voorgeschoteld:

"Terra: Sleutels!
(deur slaat dicht)
Terra: Nog even wachten!
(Alex schreeuwt)
(geblaf van honden)
(portier wordt open en dichtgeslagen)
(auto wordt gestart)
(gepiep van banden)
(auto trekt op)"

Het is volstrekt onduidelijk waarom dit een verrijking van de tekst zou moeten zijn. Mogelijk was de schrijver zich al aan het voorbereiden op een voorhanden zijnde verfilming, voor het verhaal is het helaas niet meer dan een reeks irritante onderbrekingen zonder toegevoegde waarde. Erg jammer. Wat een mogelijk interessante road novel had kunnen worden, blijft stranden tussen de brokstukken van goede bedoelingen. Het verhaal op zich heeft te weinig body om echt pakkend te worden. Er worden weliswaar bij stukjes en beetjes een paar nieuwe gegevens over het leven van Alex toegevoegd, maar het geheel heeft niet genoeg overtuigingskracht om te blijven boeien.

Ook de personen, die Alex op zijn reis ontmoet blijven vlak en eendimensionaal. Het meest spannende is nog het karakter van een geheimzinnige jongen die Alex aan het begin van zijn reis ontmoet, en de lezer blijft hopen dat de jongen terugkomt en iets spannends blijkt te zijn, iemand van een andere planeet misschien? Maar helaas. Het meest boeiend is nog het blijvende optimisme van Alex, zijn rotsvaste geloof in ‘happy endings’, zijn open mind en gretige behulpzaamheid, zijn vergevingsgezindheid en oprechte interesse in de medemens, op deze en alle andere planeten.

De vertaalster Karien Gommers heeft fantastisch werk geleverd omdat het haar gelukt is om consequent en vol inlevingsvermogen de taal van een elfjarige vroegwijze jongen te creëren. Het uitstekende werk van de vertaler kan het boek helaas niet redden, het blijft een matig en ondanks alle pogingen niet vernieuwende vertelling.