reactie recensie NRC en Volkskrant

Wat opvalt in beide besprekingen is dat de besprekers beide niet echt in het boek zijn gekomen het niet van binnen uit hebben kunnen beleven.
Wat volgens mij juist de kracht van het boek is namelijk het meebeleven van de desperate zoektocht naar de poging tot hereniging met de overleden broer door de hoofdpersoon.
De recencenten blijven hangen aan de buitenkant en vallen over te kleine bedden en padden die te lang zonder voedsel blijven leven( even googlen en ja hoor dat kunnen ze dus).

Ik doe nu nu vast ook geen recht aan de vele woorden die de recensenten hebben gebruikt maar hoop duidelijk gemaakt te hebben dat je door merg en been gaande muziek niet moet beoordelen op de tekst.

FteZ