Met moeite heb ik het boek uitgelezen. Zeker de eerste helft van het boek heb ik me doorheen geworsteld. Later ging het iets soepeler.
De personages vond ik erg vlak, met uitzondering van Erik Winter. De dialogen klonken in mijn oren onrealistisch. Ik denk niet dat mensen zo een gesprek voeren.
De auteur kende ik alleen van naam, maar had nog nooit iets van hem gelezen. Dus wist ik niet wat ik kon verwachten. Het verhaal doet jammer genoeg niet aan het soort thrillers die ik graag lees. De zinnen zijn vaak erg kort, soms zelfs maar een woord. Dit is geen boek dat je even weg kan leggen en later weer verder in leest. Je moet al je aandacht bij het verhaal houden.
De verhaallijn van het boek viel me ook tegen. Ik denk dat de oorzaak is dat ik de personages niet voor ogen zie tijdens het lezen.
Tot mijn spijt moet ik zeggen dat ik het geen boeiend verhaal vond. Ik moest me dwingen om verder te lezen. De schrijfstijl sprak me niet aan; door de korte zinnen en onrealistische dialogen. Ook de dromen van Erik Winter die er tussendoor gegooid werden, vond ik verwarrend om te lezen. Verder kon je je aandacht geen moment laten verslappen omdat je anders de lijn in het verhaal kwijt raakte.
Voor mij zeker geen vervolg wat betreft het lezen van boeken van deze auteur.