Een thriller met tanden? Mooi gevonden en in ieder geval vond ik Beet een lekker boek.

Genre Thriller, NUR 332. Achterflap: Beet is een roman, en we treffen in de flaptekst tevens een vreemd schepsel aan. Wat gaat Beet brengen is de grote vraag? In mijn ogen vooral een prima weglezende roman waar fictie op een hele eigen en natuurlijke wijze verweven wordt met non-fictie. Een thriller met tanden bekt lekker, en is mooi gevonden, maar van thriller is in mijn ogen weinig sprake. Verwacht in deze geen nagelbijtende spanning want dan kom je bedrogen uit.

Marc Kerkhofs weet me met zijn fijne en charmante schrijfstijl in te pakken. De kennis over het reilen en zeilen in een carwash is duidelijk aanwezig, al hadden sommige stukjes met betrekking tot het onderhoud ietwat beperkter gekund. Het stoorde niet, maar het stimuleerde in die zin mijn gretigheid tot lezen ook niet.

In zijn geheel leest het allemaal bijzonder prettig en makkelijk weg en zowel de hoofdpersonages als de side-kicks worden geloofwaardig en op gevarieerde wijze neergezet. Relaties worden prachtig uitgewerkt, verschillende zijlijnen geven leuke wendingen en op de juiste momenten diepte, en in dit alles weet de vloekgrage George je, naast de dikke ellende, aan het lachen te maken.

Splinter wordt vrij eenvoudig neergezet en het is vermakelijk, het is absoluut onderhoudend, maar ik blijf een stukje echte spanning missen. Het plot zit al met al goed in elkaar. Kerkhofs knoopt de lijntjes keurig aan elkaar en het einde had niet passender gekund.

Conclusie:

Ben je toe aan een heerlijk ‘Go with the flow’ boek waarin fictie en non-fictie op leuke wijze gemixt worden, met als toetje wat thrillerelementen?

Dan heb je aan Beet echt een lekker boek.

Drie dikke sterren.

Karin Meinen-Samenlezenisleuker