Thriller ten top hoor

Wat kun je je toch verheugen op bepaalde boeken. Oi oi oi en dan is De opvolger ook nog minstens zo sterk als De verzamelaar! Het is direct thuiskomen, de personages staan me nog helder voor de geest en het is letters vreten vanaf de eerste bladzijde. Wat een fantastische schrijfstijl is dit toch en wat wordt er weer een fantastisch verhaal neergezet. De verschillende lijnen moeten weer samen zien te komen en de wijze waarop dit dan ook allemaal weer gebeurt is briljant. Dit is opbouwen, uitdiepen, gruwelen, hopen en gewoon thriller ten top.

De opvolger is los te lezen maar het zou werkelijk zonde zijn als je De verzamelaar niet eerst zou lezen. Cummins pakt zeker even terug met een korte uitleg maar neem nou bijvoorbeeld kleine Jakey, of de sympathieke stoere Etta Fitzroy die maar één hoofddoel heeft, en dat is deze seriemoordenaar pakken. Neem de kleine Clara, nog steeds vermist en hoe dan? Ik bedoel maar, de achtergronden moet je eigenlijk niet willen missen want dit is voor nu een tweeluik waar je U tegen zegt. Ook De Nachtman himself komt uiteraard weer uitgebreid aan bod en de titel wordt je al vrij snel zeer duidelijk door middel van Saul, de antiheld?

Richting einde wordt de spanningsboog nog even flink aangetrokken en zit je op het puntje van je stoel. Om vervolgens na het epiloog het boek met een dikke zucht dicht te klappen. Het verleden, het nu….ai lof Etta en dit suddert nog wel even na!

‘Ting!’

Conclusie:

Vijf sterren voor De opvolger.

Karin Meinen-Samenlezenisleuker