No Nuts no Glory? No Mars no Glory! Gaaf en actueel verhaal met een geweldig einde;drie en halve sterren.

De rode magneet begint met een korte en spannende inleiding. Het boek bestaat uit twee delen en in deel 1 maak je kennis met de crew en met het hele circus wat meedraait rondom de lancering en de missie naar Mars. Er worden her en der flinke sprongen in tijd gemaakt en de personages worden uitgediept. Het trainings/voorbereidingsprogramma had van mij dan ook meer uitgelicht mogen worden. Ik werd zeer nieuwsgierig naar die periode aangezien daar ook de onderlinge banden tussen Chris, Justin, Li-An en Norah moeten zijn gesmeed. Door de vertelwijze blijf ik zeker wel geboeid, maar het schept wat afstand m.b.t. het echte ‘meebeleven’. Daartegenover verweeft Mulder de persoonlijke gebeurtenissen uit het verleden met het heden dat zo niet alledaags, groots, actueel en gewoon gaaf is.

Wat betreft de ruimtevaart ben ik dus 100% leek, maar dat hier een flink stuk research is gedaan is duidelijk. Voeg daar wat maatschappelijke vraagstukken aan toe en voilà! Het leest fantastisch weg en is doorspekt met een prima te volgen staaltje techniek. Wanneer je denkt: cool, maar ik heb nog niet het idee een thriller te lezen, wordt dan de spanningsboog aangetrokken. Om in die kleine ruimte met weinig personen te belanden, hoeiii. Er vallen op overduidelijk verdachte wijze doden en de vraag is waarom en door wie?

Dan komt daar het sterke deel 2 en pakt Mulder me dan echt bij de lurven. Nu word ik echt gepakt door de personages, zit ik compleet in het verhaal gezogen en in dit gedeelte wordt het hele gebeuren dan toch subliem samengesmolten. Wat een fijne afsluiter!

Conclusie:

Schrijfstijl: 3.5

Psychologie: 3.5

Originaliteit: 4

Leesplezier: 4

Spanning: 3

Plot: 4

Drie en halve sterren voor De rode magneet.

Karin Meinen-Samenlezenisleuker