Lezersrecensie
Vlotte schrijfstijl en vanaf de eerste bladzijde in het verhaal!
Blow-Up - Belinda Aebi
Genre: thriller
Uitgever: Manteau/WPG België
ISBN: 978 90 223 3247 4
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 323
Uitgave: maart 2016
Met dank aan WPG België voor dit recensie-exemplaar en onze deelname aan de blogtour.
Over de auteur
Belinda Aebi werkte 26 jaar als manager van de juwelenafdeling bij de firma Rodania, opgericht door haar vader. In het boek Swiss Made (maart 2008) tekende ze zijn levensverhaal op. Tijdens het werken aan deze biografie sloeg de schrijfmicrobe hard toe en ze zal niet meer stoppen met schrijven. Met de regelmaat van een Zwitsers zakhorloge levert Belinda Aebi elk jaar een zenuwslopende thriller af. Haar hoofdpersonage is Maud Gelderman, de recht-voor-de-raapse inspecteur van de Gentse recherche. In Dubbelspel (2010), Het geluid van de stilte (2011), Het containermeisje (2012) en Darkroom (2013) is Gent de arena van moorden en misdaden. In de zomer van 2014 verscheen
Zigeunerbloed, een thriller tegen de achtergrond van de Gentse Feesten. In 2015 kwam Nepvlees uit en dit jaar verscheen Blow-Up, waarvan Belinda haar royalty’s schenkt aan Artsen Zonder Grenzen. (Bron Manteau)
Cover
Het eerste wat opvalt aan de cover is het zwart-wit, alles vormt een geheel en dat springt in het oog wat natuurlijk de bedoeling is van een cover. Een meisjesgezicht met een camera neemt het grootste deel van deze cover in beslag. Onderaan de naam van de auteur en de titel van het boek in witte letters. Omdat het verhaal over een amateurfotografe gaat is deze cover zeker niet verkeerd, maar ik vind dat de foto ‘oubollig’ overkomt, niet van deze tijd is. De cover geef ik een 7.
Vooraan in het boek vind je een quote terug van Michelangelo Antonioni, een Italiaans regisseur. Omdat ik niet goed wist waar blow-up precies voor staat ben ik even gaan googelen en kwam inderdaad uit bij een oude film uit 1966, Blow-Up genaamd. In de film is een fotograaf, buiten zijn weten om, getuige van een moord. Als je verder zoekt naar de betekenis van blow-up dan kom je uit op exploderen, laten ontploffen, laten springen, verergeren.... ‘To blow up’ daarentegen is uitvergroten en ik denk dat ik daarmee de juiste betekenis van de titel gevonden heb.
Achterflap
Een enorme knal. Metaal op metaal. Een fiets die door de lucht gekatapulteerd wordt. Een lichaam schuift over het wegdek, botst tegen de vangrail en blijft roerloos in de grasberm liggen. Saskia, een jonge amateurfotografe, gelooft haar ogen niet wanneer ze rond middernacht getuige is van een afschuwelijk verkeersongeluk. Op het moment van de aanrijding zit ze met haar vriend Ruben in de uitkijkpost van een oude watertoren om beelden te schieten van een vos en haar welpjes. Maar wat ze door haar lens ziet is iets helemaal anders. Een donker silhouet, zwalpend en duidelijk onder invloed van drank, stapt uit de wagen. Klik. Totaal verbijsterd zoomt Saskia in op zijn gezicht. Klik. Haar ogen sperren zich open van herkenning. Haar blik glijdt naar zijn wagen. Klik. En dan scheurt hij ervandoor... Maud Gelderman en haar team staan voor een raadsel. Wie heeft het slachtoffer, een jonge studente uit Gent, voor dood achtergelaten? Wat heeft de dader nog meer te verbergen? Het bewijs bevindt zich op de geheugenkaart van een Canon. Maar waar blijft Saskia?
Mijn samenvatting
Als Saskia samen met haar vriend Ruben ‘s nachts in een uitkijkpost zit om foto’s te nemen van een nest jonge vosjes, horen zij remgeluiden en een enorme knal. Ze zijn getuige van een aanrijding. Saskia, die amateurfotografe is neemt gelijk haar toestel en klikt de ene foto na de andere. Ruben beveelt ze om met zijn iPhone te filmen. Tot hun schrik zien ze dat de bestuurder, na even te zijn uitgestapt terug in zijn wagen stapt, doorrijdt en het meisje, Liesbeth Ampe voor dood achterlaat.
Als Saskia de foto’s ontwikkelt en ze uitvergroot beseft ze dat ze de man kent. Het blijkt niemand minder dan Lei Christiaans, de topman van het mediaconcern Media World. Ruben staat erop dat ze met de foto’s en het filmpje naar de politie stappen, maar Saskia ziet dit heel anders. Ze broedt een plan uit, iets waar Ruben het niet mee eens is.
Bijna tegelijkertijd krijgt Ruben een mail voor een verkennend gesprek om als proefpersoon te fungeren voor een nieuw medicament. Een paar maanden geleden had hij zich daarvoor aangeboden en nu was er iemand uitgevallen en waren ze dringend opzoek naar een vervanger, liefst nog voor vandaag. Als Ruben ziet welke financiële vergoeding eraan vasthangt pakt hij zijn spullen bij elkaar, legt een briefje voor Saskia en vertrekt. Een week lang als testpersoon in het UZ Gent geeft hem de mogelijkheid om zijn thesis af te werken. Bovendien vraagt hij zich af waar Saskia mee bezig is. Hij heeft er geen goed gevoel bij dat ze zelf de dader van het vluchtmisdrijf achterna wil gaan.
Ondertussen doet Christiaans er alles aan om de schade aan de wagen te herstellen. Als hij echter op de radio hoort dat het slachtoffer nog leeft maar in een coma is, schrikt hij zich een beroerte. Zij heeft hem gezien, wat als ze wakker wordt?
Conclusie
Het boek begint in juli 1983 met de kleine Winnetou en Old Shatterhand, bloedbroeders voor het leven, om daarna naar het heden te springen. Tussendoor krijg je als lezer flashbacks uit de jaren negentig die erg mysterieus zijn.
Elk boek van Aebi is een standalone met een eigen verhaallijn. De rode draad is Maud Gelderman en haar team. Meestal speelt het team mee op de achtergrond van het verhaal, de oplossing zoeken, in de zaak duiken. Ook deze keer heeft Maud een minieme bijdrage.
De aanleiding van het verhaal is helaas iets wat in onze maatschappij steeds meer voorkomt, vluchtmisdrijf. Aebi laat ons meekijken vanuit de dader, maar ook de ouders van het slachtoffer en de getuigen spelen een belangrijke rol in het verhaal. Vanaf de eerste bladzijde zit je erin en is het een echte pageturner waar je niet goed weet welke kant het opgaat.
Omdat je vrij vlug weet wie de dader is neemt de spanning die je de eerste hoofdstukken voelt, af. Het gaat dan vooral om de zoektocht naar de dader. Toch wil je verder lezen en weten hoe het afloopt. Wie zijn Winnetou en Old Shatterhand? Wat is er zo mysterieus aan die verhaallijn uit de jaren negentig?
Dat de auteur voldoende research heeft gedaan merk je doorheen het verhaal. Zo beschrijft zij het onderzoek naar de verfschilfers van de auto waarmee het vluchtmisdrijf is gepleegd. Is dit voor de lezer een meerwaarde? Ik vind van niet, maar het is wel een interessant weetje en laat zien dat de auteur weet waarover ze schrijft. Ook neemt zij je mee in de wereld van de ‘digitalisering van de mens’ en de neuromodulatie en ook hier blijkt dat zij op de hoogte is en weet waarover ze het heeft. In hoeverre alles realiteit is laat ik in het midden, omdat ik zelf in die wereld niet thuis ben. Daarmee doel ik vooral op het deel in het verhaal over de pleister en de ‘implantaten’. Om geen spoilers weg te geven kan ik hier niet verder op ingaan, maar ik heb mijn bedenkingen bij de fietshelm en het (fluo)hesje. Wat voor mij niet geloofwaardig overkwam was dat Maud zelf een huiszoekingsbevel maakt. Volgens mij gaat dat in België langs de onderzoeksrechter? Een leuk detail is dan weer dan Aebi rekening heeft gehouden met het feit dat er voor 2002 nog gepraat wordt over Belgische franken, want over euro’s was toen nog geen sprake.
Belinda’s boeken kan je niet echt als thrillers bestempelen. Bloederige taferelen of gewelddadige moorden zal je er niet in terugvinden. Haar boeken draaien om het onderzoek, de dader(s), de slachtoffers, om mensen! De term misdaadroman lijkt mij hier beter op zijn plaats.
Ook met dit boek heeft Aebi zich weer van haar beste kant laten zien. Vanaf de eerste bladzijde zit je in het verhaal. Haar vlotte schrijfstijl zorgt ervoor dat haar boeken voor iedereen toegankelijk zijn. Korte zinnen met kennis van zaken. De medische technologie en termen zet zij krachtig neer. De karakters zijn goed uitgewerkt en laten de nodige emoties zien, opgelicht vanuit dader, slachtoffer, getuigen en speurders. Het einde is abrupt, ik had dit niet zien aankomen. Bovendien laat de auteur in Blow-Up zien hoe een gebeurtenis uit het verleden een serieuze impact kan hebben op je verdere leven. Voor de laatste Maud Gelderman geef ik graag 4 sterren.
Karin Teirlynck
Team De Perfecte Buren
Genre: thriller
Uitgever: Manteau/WPG België
ISBN: 978 90 223 3247 4
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 323
Uitgave: maart 2016
Met dank aan WPG België voor dit recensie-exemplaar en onze deelname aan de blogtour.
Over de auteur
Belinda Aebi werkte 26 jaar als manager van de juwelenafdeling bij de firma Rodania, opgericht door haar vader. In het boek Swiss Made (maart 2008) tekende ze zijn levensverhaal op. Tijdens het werken aan deze biografie sloeg de schrijfmicrobe hard toe en ze zal niet meer stoppen met schrijven. Met de regelmaat van een Zwitsers zakhorloge levert Belinda Aebi elk jaar een zenuwslopende thriller af. Haar hoofdpersonage is Maud Gelderman, de recht-voor-de-raapse inspecteur van de Gentse recherche. In Dubbelspel (2010), Het geluid van de stilte (2011), Het containermeisje (2012) en Darkroom (2013) is Gent de arena van moorden en misdaden. In de zomer van 2014 verscheen
Zigeunerbloed, een thriller tegen de achtergrond van de Gentse Feesten. In 2015 kwam Nepvlees uit en dit jaar verscheen Blow-Up, waarvan Belinda haar royalty’s schenkt aan Artsen Zonder Grenzen. (Bron Manteau)
Cover
Het eerste wat opvalt aan de cover is het zwart-wit, alles vormt een geheel en dat springt in het oog wat natuurlijk de bedoeling is van een cover. Een meisjesgezicht met een camera neemt het grootste deel van deze cover in beslag. Onderaan de naam van de auteur en de titel van het boek in witte letters. Omdat het verhaal over een amateurfotografe gaat is deze cover zeker niet verkeerd, maar ik vind dat de foto ‘oubollig’ overkomt, niet van deze tijd is. De cover geef ik een 7.
Vooraan in het boek vind je een quote terug van Michelangelo Antonioni, een Italiaans regisseur. Omdat ik niet goed wist waar blow-up precies voor staat ben ik even gaan googelen en kwam inderdaad uit bij een oude film uit 1966, Blow-Up genaamd. In de film is een fotograaf, buiten zijn weten om, getuige van een moord. Als je verder zoekt naar de betekenis van blow-up dan kom je uit op exploderen, laten ontploffen, laten springen, verergeren.... ‘To blow up’ daarentegen is uitvergroten en ik denk dat ik daarmee de juiste betekenis van de titel gevonden heb.
Achterflap
Een enorme knal. Metaal op metaal. Een fiets die door de lucht gekatapulteerd wordt. Een lichaam schuift over het wegdek, botst tegen de vangrail en blijft roerloos in de grasberm liggen. Saskia, een jonge amateurfotografe, gelooft haar ogen niet wanneer ze rond middernacht getuige is van een afschuwelijk verkeersongeluk. Op het moment van de aanrijding zit ze met haar vriend Ruben in de uitkijkpost van een oude watertoren om beelden te schieten van een vos en haar welpjes. Maar wat ze door haar lens ziet is iets helemaal anders. Een donker silhouet, zwalpend en duidelijk onder invloed van drank, stapt uit de wagen. Klik. Totaal verbijsterd zoomt Saskia in op zijn gezicht. Klik. Haar ogen sperren zich open van herkenning. Haar blik glijdt naar zijn wagen. Klik. En dan scheurt hij ervandoor... Maud Gelderman en haar team staan voor een raadsel. Wie heeft het slachtoffer, een jonge studente uit Gent, voor dood achtergelaten? Wat heeft de dader nog meer te verbergen? Het bewijs bevindt zich op de geheugenkaart van een Canon. Maar waar blijft Saskia?
Mijn samenvatting
Als Saskia samen met haar vriend Ruben ‘s nachts in een uitkijkpost zit om foto’s te nemen van een nest jonge vosjes, horen zij remgeluiden en een enorme knal. Ze zijn getuige van een aanrijding. Saskia, die amateurfotografe is neemt gelijk haar toestel en klikt de ene foto na de andere. Ruben beveelt ze om met zijn iPhone te filmen. Tot hun schrik zien ze dat de bestuurder, na even te zijn uitgestapt terug in zijn wagen stapt, doorrijdt en het meisje, Liesbeth Ampe voor dood achterlaat.
Als Saskia de foto’s ontwikkelt en ze uitvergroot beseft ze dat ze de man kent. Het blijkt niemand minder dan Lei Christiaans, de topman van het mediaconcern Media World. Ruben staat erop dat ze met de foto’s en het filmpje naar de politie stappen, maar Saskia ziet dit heel anders. Ze broedt een plan uit, iets waar Ruben het niet mee eens is.
Bijna tegelijkertijd krijgt Ruben een mail voor een verkennend gesprek om als proefpersoon te fungeren voor een nieuw medicament. Een paar maanden geleden had hij zich daarvoor aangeboden en nu was er iemand uitgevallen en waren ze dringend opzoek naar een vervanger, liefst nog voor vandaag. Als Ruben ziet welke financiële vergoeding eraan vasthangt pakt hij zijn spullen bij elkaar, legt een briefje voor Saskia en vertrekt. Een week lang als testpersoon in het UZ Gent geeft hem de mogelijkheid om zijn thesis af te werken. Bovendien vraagt hij zich af waar Saskia mee bezig is. Hij heeft er geen goed gevoel bij dat ze zelf de dader van het vluchtmisdrijf achterna wil gaan.
Ondertussen doet Christiaans er alles aan om de schade aan de wagen te herstellen. Als hij echter op de radio hoort dat het slachtoffer nog leeft maar in een coma is, schrikt hij zich een beroerte. Zij heeft hem gezien, wat als ze wakker wordt?
Conclusie
Het boek begint in juli 1983 met de kleine Winnetou en Old Shatterhand, bloedbroeders voor het leven, om daarna naar het heden te springen. Tussendoor krijg je als lezer flashbacks uit de jaren negentig die erg mysterieus zijn.
Elk boek van Aebi is een standalone met een eigen verhaallijn. De rode draad is Maud Gelderman en haar team. Meestal speelt het team mee op de achtergrond van het verhaal, de oplossing zoeken, in de zaak duiken. Ook deze keer heeft Maud een minieme bijdrage.
De aanleiding van het verhaal is helaas iets wat in onze maatschappij steeds meer voorkomt, vluchtmisdrijf. Aebi laat ons meekijken vanuit de dader, maar ook de ouders van het slachtoffer en de getuigen spelen een belangrijke rol in het verhaal. Vanaf de eerste bladzijde zit je erin en is het een echte pageturner waar je niet goed weet welke kant het opgaat.
Omdat je vrij vlug weet wie de dader is neemt de spanning die je de eerste hoofdstukken voelt, af. Het gaat dan vooral om de zoektocht naar de dader. Toch wil je verder lezen en weten hoe het afloopt. Wie zijn Winnetou en Old Shatterhand? Wat is er zo mysterieus aan die verhaallijn uit de jaren negentig?
Dat de auteur voldoende research heeft gedaan merk je doorheen het verhaal. Zo beschrijft zij het onderzoek naar de verfschilfers van de auto waarmee het vluchtmisdrijf is gepleegd. Is dit voor de lezer een meerwaarde? Ik vind van niet, maar het is wel een interessant weetje en laat zien dat de auteur weet waarover ze schrijft. Ook neemt zij je mee in de wereld van de ‘digitalisering van de mens’ en de neuromodulatie en ook hier blijkt dat zij op de hoogte is en weet waarover ze het heeft. In hoeverre alles realiteit is laat ik in het midden, omdat ik zelf in die wereld niet thuis ben. Daarmee doel ik vooral op het deel in het verhaal over de pleister en de ‘implantaten’. Om geen spoilers weg te geven kan ik hier niet verder op ingaan, maar ik heb mijn bedenkingen bij de fietshelm en het (fluo)hesje. Wat voor mij niet geloofwaardig overkwam was dat Maud zelf een huiszoekingsbevel maakt. Volgens mij gaat dat in België langs de onderzoeksrechter? Een leuk detail is dan weer dan Aebi rekening heeft gehouden met het feit dat er voor 2002 nog gepraat wordt over Belgische franken, want over euro’s was toen nog geen sprake.
Belinda’s boeken kan je niet echt als thrillers bestempelen. Bloederige taferelen of gewelddadige moorden zal je er niet in terugvinden. Haar boeken draaien om het onderzoek, de dader(s), de slachtoffers, om mensen! De term misdaadroman lijkt mij hier beter op zijn plaats.
Ook met dit boek heeft Aebi zich weer van haar beste kant laten zien. Vanaf de eerste bladzijde zit je in het verhaal. Haar vlotte schrijfstijl zorgt ervoor dat haar boeken voor iedereen toegankelijk zijn. Korte zinnen met kennis van zaken. De medische technologie en termen zet zij krachtig neer. De karakters zijn goed uitgewerkt en laten de nodige emoties zien, opgelicht vanuit dader, slachtoffer, getuigen en speurders. Het einde is abrupt, ik had dit niet zien aankomen. Bovendien laat de auteur in Blow-Up zien hoe een gebeurtenis uit het verleden een serieuze impact kan hebben op je verdere leven. Voor de laatste Maud Gelderman geef ik graag 4 sterren.
Karin Teirlynck
Team De Perfecte Buren
2
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Karin BooksWithBooks
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
